Imperatyw estetyczny: Pisma o sztuce

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają złożoność i gęstość „Imperatywu estetycznego” Petera Sloterdijka, wskazując, że najlepiej nadaje się on dla ograniczonej grupy odbiorców zaznajomionych z filozofią i sztuką. Podczas gdy niektórzy doceniają jej głębokie spostrzeżenia i prowokujące do myślenia treści, inni uważają ją za trudną do zrozumienia i śledzenia ze względu na jej zawiły język i styl.

⬤ Potężny wgląd w sztukę i estetykę
⬤ wymagająca i stymulująca treść, która zachęca czytelników do ponownego rozważenia konwencjonalnych pomysłów
⬤ rozsądna cena za pracę akademicką
⬤ dobra dla poważnych studentów sztuki.

⬤ Niezwykle gęsty i trudny do zrozumienia
⬤ nie dla zwykłego czytelnika lub osób niezaznajomionych ze sztuką i filozofią
⬤ brak jasności i płynności
⬤ powtarzające się i zawiłe odniesienia do filozoficznych przodków mogą frustrować czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Aesthetic Imperative: Writings on Art

Zawartość książki:

W tej szeroko zakrojonej książce znany filozof i teoretyk kultury Peter Sloterdijk bada sztukę we wszystkich jej bogatych i różnorodnych formach: od muzyki po architekturę, od światła po ruch i od designu po typografię. Poruszając się między tym, co widzialne i niewidzialne, słyszalne i niesłyszalne, jego analizy obejmują wieki, od starożytnych cywilizacji po współczesne Hollywood. Z wielką werwą i wnikliwością rozważa kluczowe kwestie, przed którymi stanęli myśliciele od Arystotelesa do Adorno, przyglądając się sztuce w jej związku z etyką, metafizyką, społeczeństwem, polityką, antropologią i podmiotem.

Sloterdijk bada różnorodne tematy, od grecko-rzymskiego wynalazku pocztówek po rozwój kapitalistycznego rynku sztuki, od czarnych pudełek i białych sześcianów modernizmu po rozwój muzeów i kultury pamięci. Czyniąc to, rozszerza swoją charakterystyczną metodę defamiliaryzacji, aby zmienić sposób, w jaki patrzymy na dzieła sztuki i ruchy artystyczne. Jego odważne i oryginalne podejście prowadzi nas z dala od dobrze wydeptanych ścieżek konwencjonalnej historii sztuki, aby rozwinąć teorię estetyki, która odrzuca ścisłą kategoryzację, podkreślając zamiast tego kluczowe znaczenie indywidualnej subiektywności jako przeciwwagi dla ukrytych niebezpieczeństw kultury zbiorowej.

Ta wyważona refleksja, jednocześnie zabawna, poważna i prowokująca, trafia w samo sedno trwałego filozoficznego zaabsorbowania Sloterdijka estetyką. Będzie to niezbędna lektura dla studentów i badaczy filozofii i estetyki oraz spodoba się każdemu, kto interesuje się kulturą i sztuką w szerszym ujęciu.