Ocena:
Handmade Pixels autorstwa Jespera Juula to kompleksowa eksploracja kultury gier niezależnych i definicji samych gier. Książka została dobrze przyjęta ze względu na swoje historyczne relacje i teoretyczne spostrzeżenia, co czyni ją znaczącym wkładem w studia nad grami.
Zalety:Książka charakteryzuje się imponującą głębią teoretyczną, mistrzostwem w studiach nad grami i bogatą wiedzą na temat kultury gier niezależnych. Zawiera wnikliwe wywiady z twórcami i organizatorami, a także szczegółowe opisy historyczne, które prawdopodobnie staną się standardem w akademickich programach nauczania dotyczących gier. Jest również wciągająca dla fanów gier, oferując nostalgię i dogłębną eksplorację medium.
Wady:Niektórzy mogą uznać dyskusje na temat definicji gier niezależnych za kontrowersyjne lub dyskusyjne, ponieważ podważają one ukochane pojęcia w społeczności graczy. Debaty nad klasyfikacją tego, co stanowi grę niezależną, mogą umniejszyć przyjemność niektórym czytelnikom.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Handmade Pixels: Independent Video Games and the Quest for Authenticity
Badanie niezależnych gier wideo - kreatywnych, osobistych, dziwnych i eksperymentalnych - oraz ich roszczeń do ręcznie tworzonej autentyczności w czysto cyfrowym medium.
Gry wideo są często odrzucane jako zwykłe produkty rozrywkowe tworzone przez bezimienne korporacje. W ciągu ostatnich dwudziestu lat nastąpił jednak rozkwit niezależnych gier wideo: fala małych, tanich, eksperymentalnych i osobistych gier wideo, które reagują na rozwój i kulturę głównego nurtu gier wideo. W Handmade Pixels Jesper Juul analizuje paradoksalne twierdzenia deweloperów, graczy i festiwali, które przedstawiają gry niezależne jako unikalne i ręcznie wykonane obiekty w globalnie dystrybuowanym medium cyfrowym.
Juul wyjaśnia, że niezależne gry wideo nie są prezentowane jako produkty rynku masowego, ale jako dzieła kultury tworzone przez ludzi i promowane jako autentyczne alternatywy dla gier głównego nurtu. Pisząc jako gracz, naukowiec, deweloper i nauczyciel, Juul opowiada historię o tym, jak gry niezależne - kreatywne, osobiste, dziwne i eksperymentalne - stały się historycznym ruchem, który zapożyczył termin „niezależny” z filmu i muzyki, jednocześnie odnajdując swój własny rodzaj niezależności.
Juul opisuje, w jaki sposób styl wizualny gier niezależnych sygnalizuje ich autentyczność - często poprzez odwoływanie się do starszych gier wideo lub analogowych stylów wizualnych. Pokazuje, w jaki sposób deweloperzy wykorzystują strategie tworzenia gier z finansową, estetyczną i kulturową niezależnością; omawia estetyczne innowacje gier „symulatorów chodzenia”; i wyjaśnia kontrowersje dotyczące tego, co jest, a co nie jest grą. Juul podaje przykłady gier niezależnych, od Dys4ia po Firewatch; tekst jest bogato ilustrowany wieloma kolorowymi zdjęciami.
