Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Gṛhastha: The Householder in Ancient Indian Religious Culture
Dla badaczy starożytnych religii indyjskich wędrowni żebracy, którzy opuścili dom i rodzinę, aby żyć w celibacie i szukać wyzwolenia, stanowią zagadkę. Religia wedyjska, skoncentrowana na małżeństwie, nie miała miejsca dla takiej postaci.
Wiele napisano o indyjskich ascetach, ale prawie żadnej naukowej uwagi nie poświęcono żonatemu gospodarzowi z żoną i dziećmi, ogólnie określanemu w sanskrycie jako g hastha: "pozostający w domu". Instytucja gospodarza domu jest postrzegana jako stwarzająca niewielkie problemy historyczne w odniesieniu do jej pochodzenia lub znaczenia. Niniejszy tom problematyzuje postać gospodarza domu w starożytnej kulturze i religii indyjskiej.
Pokazuje, że termin g hastha jest neologizmem i jest zrozumiały tylko w opozycji do ascety, który odchodzi z domu (pravrajita). Poprzez dogłębną i kompleksową analizę szerokiej gamy inskrypcji i tekstów, począwszy od Wed, Dharmasastr, Epików i belle lettres po teksty buddyjskie i dżinijskie oraz teksty dotyczące zarządzania i erotyki, niniejszy tom analizuje znaczenia, funkcje i role gospodarza domu od najdawniejszych czasów do około V wieku n.e..
Głównym odkryciem tych badań jest to, że gospodarz noszący imię g hastha nie jest po prostu żonatym mężczyzną z rodziną, ale kimś oddanym tym samym lub podobnym celom, co asceta, pozostając w domu i wykonując spoczywające na nim obowiązki ekonomiczne i rytualne. g hastha nie jest zatem ogólnym domownikiem, dla którego istnieje wiele innych sanskryckich terminów, ale religijnie naładowaną koncepcją, która ma być pełnoprawną, a nawet lepszą alternatywą dla koncepcji religijnego wyrzeczenia.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)