Etnografia po starożytności: Obce ziemie i ludy w literaturze bizantyjskiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Ethnography After Antiquity: Foreign Lands and Peoples in Byzantine Literature

Zawartość książki:

Chociaż greccy i rzymscy autorzy pisali teksty etnograficzne opisujące obce kultury, etnografia wydaje się znikać z literatury bizantyjskiej po siódmym wieku naszej ery - co jest kłopotliwym wyjątkiem dla kultury tak silnie utożsamiającej się z imperium rzymskim. Jednak Bizantyjczycy, geograficznie zlokalizowani w samym sercu wstrząsów, które doprowadziły od starożytnego do współczesnego świata, mieli bogatą i wyrafinowaną wiedzę o kulturach, z którymi walczyli i targowali się.

Ethnography After Antiquity analizuje zarówno przypadki, jak i zaniechania bizantyjskiej etnografii, badając polityczne i religijne motywacje do pisania (lub niepisania) o innych ludach. Poprzez etnografie osadzone w klasycznych historiach, podręcznikach wojskowych, De administrando imperio Konstantyna VII i literaturze religijnej, Anthony Kaldellis pokazuje bizantyjskich autorów wykorzystujących opisy obcych kultur jako narzędzia do krytyki własnego państwa lub wykazania wyższości rzymsko-chrześcijańskiej nad islamem.

Dochodzi do zaskakującego wniosku, że Bizantyjczycy nie postrzegali różnic kulturowych przez pryzmat czysto teologiczny: ich rzymska tożsamość, a nie ortodoksja, była istotnym rozróżnieniem od kultur, które uważali za heretyckie i barbarzyńskie. Wypełniając wcześniej niewyjaśnioną lukę między starożytnością a odrodzeniem etnografii w późnym okresie bizantyjskim, Ethnography After Antiquity oferuje nowe spojrzenie na to, jak Bizancjum pozycjonowało się w dramatycznie zmieniającym się świecie.