Duch filozofii średniowiecznej

Opinie czytelników

„Duch filozofii średniowiecznej” Etienne'a Gilsona to wymagająca, ale satysfakcjonująca eksploracja filozofii chrześcijańskiej w średniowieczu, szczególnie przez pryzmat myślicieli takich jak św. Chociaż książka jest przystępna i pełna bogatych spostrzeżeń, wymaga uważnej lektury i najlepiej nadaje się dla osób z wcześniejszym zrozumieniem pojęć teologicznych i filozoficznych.

Książka jest napisana jasnym, przystępnym językiem, pomimo złożonej tematyki. Oferuje głęboki wgląd w filozofię chrześcijańską, zwłaszcza znaczenie myśli średniowiecznej, i argumentuje za znaczeniem objawienia judeochrześcijańskiego w rozwoju filozofii zachodniej. Humor i szacunek Gilsona dla zwykłych czytelników sprawiają, że można się z nim utożsamić, a jego analiza historyczna jest godna pochwały.

Nie jest to łatwa lektura; książka jest gęsta i wymaga znacznej koncentracji oraz wcześniejszej wiedzy z zakresu teologii i filozofii. W niektórych recenzjach zauważono brak wglądu w szerszy obraz z powodu przytłaczającej ilości szczegółów. Format książki jako serii wykładów może sprawić, że będzie ona mniej spójna i może być postrzegana jako nadmiernie skoncentrowana na Akwinacie, zaniedbując zniuansowane dyskusje na temat innych średniowiecznych filozofów.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Spirit of Mediaeval Philosophy

Zawartość książki:

W niniejszej książce (będącej tłumaczeniem jego znanej pracy L'esprit de la philosophie medievale) Etienne Gilson podejmuje się zadania zdefiniowania ducha filozofii średniowiecznej.

Gilson pyta, czy możemy sformułować koncepcję filozofii chrześcijańskiej i czy filozofia średniowieczna nie jest jej najbardziej adekwatnym historycznym wyrazem. Utrzymuje, że duch filozofii średniowiecznej jest duchem chrześcijaństwa przenikającym grecką tradycję, działającym w jej obrębie i wyciągającym z niej pewien pogląd na świat, który jest specyficznie chrześcijański.

Aby poprzeć swoją hipotezę, Gilson bada myśl średniowieczną w jej rodzącym się stanie, dokładnie w tym momencie, w którym judeochrześcijański przeszczep został wprowadzony do tradycji hellenistycznej. Demonstracja Gilsona jest przede wszystkim historyczna, a czasami teoretyczna, sugerując, w jaki sposób doktryny, które zadowalały naszych poprzedników przez tak wiele stuleci, mogą być nadal możliwe do pomyślenia.