Dokumenty Jerzego Waszyngtona, 16: lipiec-wrzesień 1778 r.

Oryginalny tytuł:

The Papers of George Washington, 16: July-September 1778

Zawartość książki:

Tom 16 serii Revolutionary War Series dokumentuje okres od początku lipca do połowy września 1778 roku, czas niezwykłego optymizmu dla Waszyngtona i jego armii. Jednym z pierwszych dokumentów w tomie jest szczegółowy raport Waszyngtona dla Kongresu z tego, co było postrzegane jako wielkie zwycięstwo w bitwie pod Monmouth, a do 11 lipca, dnia, w którym Waszyngton przekazał armii gratulacje Kongresu za to zwycięstwo, otrzymał powitalną wiadomość, że francuska flota przybyła na wody amerykańskie. Gdy stało się jasne, że flota dowodzona przez hrabiego d'Estaing była wystarczająco potężna, aby pokonać nawet brytyjskie siły morskie w Nowym Jorku, Waszyngton, który rozumiał przewagę, jaką zwykle dawała armii brytyjskiej kontrola nad morzami, chciał zadać decydujący cios, który mógłby zakończyć wojnę. Oznaczało to, że niewiele mógł zrobić w odpowiedzi na zniszczenie osady Wyoming w zachodniej Pensylwanii i inne pogłoski o aktywności Brytyjczyków, torysów i Indian na północno-zachodniej granicy. Preferowaną przez Waszyngtona opcją było schwytanie głównej armii brytyjskiej w Nowym Jorku, więc przeniósł swoją armię do White Plains, gdzie byłby w stanie współpracować z francuską flotą w operacjach przeciwko temu miastu. Przygotował jednak także inną opcję, kierując gen. dyw.

John Sullivan, dowodzący w Rhode Island, miał zwołać milicję, przygotować magazyny i łodzie oraz zebrać informacje na temat możliwego ataku na brytyjski garnizon w Newport. Kiedy d'Estaing poinformował, że jego statki nie były w stanie wpłynąć do portu w Nowym Jorku, Waszyngton wkrótce wysłał duży oddział żołnierzy i kilku swoich najlepszych generałów, aby dołączyli do Sullivana na Rhode Island. Gdy Waszyngton, zredukowany do roli widza, błagał o wieści, służył radą i pilnie zbierał informacje, kampania rozpoczęła się obiecująco. Armia Sullivana maszerowała na brytyjskie linie w Newport z niewielkim oporem, podczas gdy Brytyjczycy zniszczyli własne statki w Newport, aby zapobiec schwytaniu przez Francuzów. Kiedy jednak Lord Howe przyprowadził swoją flotę z Nowego Jorku, aby rzucić wyzwanie Francuzom, a d'Estaing wypłynął mu na spotkanie, obie floty zostały zniszczone przez potężny sztorm, który sprawił, że statki wymagały naprawy. Decyzja D'Estainga o zabraniu swojej floty do Bostonu w celu wykonania tej pracy postawiła armię amerykańską w niebezpiecznej sytuacji, zwłaszcza że flota przybywająca z Anglii wzmocniła Howe'a i przywróciła kontrolę nad morzami Brytyjczykom. Chociaż powrót Sullivana na stały ląd zakończył się bezpiecznie, wyprawa zakończyła się niepowodzeniem. Do połowy września pozycja Waszyngtona była mniej obiecująca niż w lipcu.

Nie planował już ofensyw i nie spekulował na temat możliwego wycofania się Brytyjczyków z Ameryki, zamiast tego wykorzystywał swoją najlepszą dyplomację, aby zapobiec nieudanej ekspedycji, która doprowadziła do rozłamu we francuskim sojuszu. Inicjatywa powróciła do Brytyjczyków, których intencje nie były jasne. W momencie zamykania tomu, Waszyngton zaczął wycofywać swoją armię na pozycje lepiej przystosowane do obrony.

Redaktorzy The Papers of George Washington otrzymali w 2005 roku nagrodę National Humanities Medal.