Dokumenty Jerzego Waszyngtona, 12: październik-grudzień 1777 r.

Oryginalny tytuł:

The Papers of George Washington, 12: October-December 1777

Zawartość książki:

Tom 12 serii Wojna Rewolucyjna dokumentuje nieudane wysiłki Waszyngtona, aby wykorzystać amerykańskie zwycięstwo pod Saratogą i jego decyzję o obozowaniu armii kontynentalnej na zimę w Valley Forge. Tom rozpoczyna się od sił brytyjskich w Filadelfii, gdzie powróciły po bitwie pod Germantown, a armia kontynentalna, według słów Waszyngtona, "unosiła się wokół nich, aby niepokoić i opóźniać ich operacje tak bardzo, jak to możliwe". Uznając znaczenie ograniczenia komunikacji między generałem Williamem Howe'em a brytyjską flotą, Waszyngton wysłał brygadę do New Jersey, aby pomóc w obronie fortów Mifflin i Mercer, kluczowych elementów amerykańskich wysiłków na rzecz zablokowania rzeki Delaware.

Po otrzymaniu wiadomości o poddaniu się armii brytyjskiego generała Johna Burgoyne'a generałowi majorowi Horatio Gatesowi pod Saratogą, Waszyngton zwołał radę wojenną, aby rozważyć opcje swojej armii. Chociaż jego generałowie odradzali natychmiastowy atak na Filadelfię, Waszyngton dostrzegł szansę na pokonanie Howe'a i wysłał swojego adiutanta Alexandra Hamiltona do północnego departamentu, aby nakłonił generała Gatesa do "absolutnej konieczności" wysłania "bardzo znacznego" wzmocnienia głównej armii. Gdyby oddziały te przybyły, zanim Brytyjczycy mogliby otworzyć szlak zaopatrzeniowy na Delaware lub zostać wzmocnieni z Nowego Jorku, siły amerykańskie mogłyby "z dużym prawdopodobieństwem zredukować generała Howe'a do tej samej sytuacji, w której znajduje się teraz generał Burgoine". Niewiele więcej Waszyngton mógł zrobić, aby wzmocnić obronę rzeki Delaware, jednak pomimo zdecydowanych wysiłków obrońców Fortu Mifflin, Amerykanie zostali zmuszeni do ewakuacji fortu w połowie listopada po długotrwałym bombardowaniu przez brytyjską artylerię lądową i morską. Co więcej, brytyjskie i heskie oddziały z Nowego Jorku przybyły przed wzmocnieniem Waszyngtona i dołączyły do brytyjskiej okupacji Fortu Mercer kilka dni później.

Po upadku fortów nad rzeką Delaware, Waszyngton i jego generałowie rozpoczęli szeroko zakrojone dyskusje na temat ewentualnej kampanii zimowej i miejsca kwaterowania wojsk na zimę. Generałowie byli niemal jednomyślni, że kampania zimowa nie jest możliwa, ale byli podzieleni między kwaterowaniem wojsk w Wilmington w stanie Delaware lub w Pensylwanii wzdłuż linii od Betlejem do Lancaster. Waszyngton zdecydował się na trzecią z omawianych opcji: schronienie w Wielkiej Dolinie Pensylwanii. W związku z tym tom kończy się w grudniu, gdy Waszyngton ustanawia swoją kwaterę główną w Valley Forge, około dwudziestu mil na północny zachód od Filadelfii. Valley Forge zapewniało armii odpowiednią pozycję obronną do ochrony przed brytyjskim atakiem z zaskoczenia, możliwość ograniczenia brytyjskich grabieży w Pensylwanii oraz bazę do osłony Lancaster i York, gdzie odpowiednio rząd stanowy Pensylwanii i Kongres Kontynentalny przeniosły się po ewakuacji Filadelfii.

Inne tematy pojawiające się w korespondencji obejmują rzekomo lekceważący list Thomasa Conwaya do Gatesa na temat Waszyngtona; różne reformy armii obejmujące reorganizację kawalerii, ustanowienie marechaussee lub korpusu straży oraz poprawę losu oficerów i poborowych; oraz rzekomą brytyjską propozycję pokoju. Prywatna korespondencja omawia Mount Vernon i inne posiadłości ziemskie Waszyngtona.