Dokumenty Jerzego Waszyngtona, 13: grudzień 1777-luty 1778

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Papers of George Washington, 13: December 1777-February 1778

Zawartość książki:

Tom 13 serii Wojna Rewolucyjna dokumentuje kluczową część zimowego obozu w Valley Forge w Pensylwanii, kiedy los armii Waszyngtona wisiał na włosku. Tom rozpoczyna się, gdy żołnierze Waszyngtona ciężko pracują, wznosząc chaty z bali zgodnie ze specyfikacjami generała i budując most na rzece Schuylkill pod kierunkiem generała dywizji Johna Sullivana. Większość walk, które charakteryzowały krwawy rok 1777, dobiegła końca przed Bożym Narodzeniem i chociaż brytyjskie grupy żerujące i napadające od czasu do czasu zapuszczały się poza Filadelfię, priorytetem Waszyngtona nie była już walka z generałem Williamem Howe, ale zachowanie własnej armii i przygotowanie jej do następnej kampanii.

Amerykańska armia bardzo potrzebowała reform. Straty i nieefektywna rekrutacja sprawiły, że większość regimentów kontynentalnych była niebezpiecznie słaba, a rosnące tempo rezygnacji oficerów uwidoczniło potrzebę ustanowienia sprawiedliwego systemu płac i emerytur. Jednocześnie straty poniesione w bitwach poprzedniego lata i jesieni ujawniły poważne problemy w organizacji wojskowej, musztrze i dyscyplinie. Waszyngton miał nadzieję, że kongresowy komitet obozowy rozwiąże niektóre z tych problemów i po konsultacji ze swoimi oficerami w sprawie organizacji armii, przedłożył komitetowi jeden z najdłuższych, najbardziej szczegółowych i najbardziej przemyślanych listów, jakie kiedykolwiek napisał. W międzyczasie przybycie do obozu pruskiego ochotnika, który nazywał siebie baronem von Steubenem, obiecało przynieść poprawę musztry i dyscypliny. Waszyngton musiał również odwołać się do własnego autorytetu, ponieważ spór z generałami dywizji Thomasem Conwayem i Horatio Gatesem pozornie groził podważeniem jego dowództwa nad armią kontynentalną.

Punkt zwrotny obozu Valley Forge nastąpił w lutym 1778 roku, kiedy niedobór zaopatrzenia doprowadził do tego, co Waszyngton nazwał "śmiertelnym kryzysem", który zagroził dalszemu istnieniu armii. Słabe zarządzanie działem komisarycznym i awaria transportu, wynikająca ze złej pogody i niewystarczającej liczby wagonów, doprowadziły do załamania logistycznego, które niemal zatrzymało dostawy zaopatrzenia. Przez wiele dni brakowało chleba, a mięso prawie nie istniało. Żołnierze, wielu ubranych dosłownie w łachmany z powodu niekompetencji generała sukienników, grozili buntem. Wysiłki Waszyngtona, by uratować swoją armię w tym kryzysie, stanowią jeden z najważniejszych punktów jego kariery wojskowej i stanowią ważną część tego tomu.