Ocena:

Recenzje książki „The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde” podkreślają jej nieprzemijający klasyczny status i eksplorację dwoistości ludzkiej natury, a także konsekwencje niekontrolowanych pragnień. Czytelnicy są przyciągani przez złożone postacie i prowokujące do myślenia tematy, pomimo pewnych wyzwań związanych ze zrozumieniem wiktoriańskiego języka i stylu.
Zalety:⬤ Głęboka eksploracja tematów takich jak dwoistość ludzkiej natury i konsekwencje wyborów moralnych.
⬤ Wciągająca i trzymająca w napięciu fabuła z dobrze nakreślonymi postaciami.
⬤ Oferuje wgląd w ludzką psychologię, która rezonuje z czytelnikami, dzięki czemu można ją odnieść do współczesnych kwestii, takich jak uzależnienie.
⬤ Jest to krótka lektura, pozwalająca na łatwe wejście w klasyczną literaturę.
⬤ Wielu czytelników docenia mrożącą krew w żyłach atmosferę i psychologiczną głębię narracji.
⬤ Język epoki wiktoriańskiej może być suchy, trudny i nieco sztywny dla współczesnych czytelników.
⬤ Niektórzy stwierdzili, że tempo jest nierówne, szczególnie w ostatnich sekcjach tekstu, które ich zdaniem mogą być zbyt obszerne.
⬤ W kilku recenzjach zauważono, że fragmenty książki wydają się przestarzałe lub nadmiernie moralizatorskie.
⬤ Status książki jako klasyka i jej odniesienia kulturowe mogą tworzyć oczekiwania, które mogą zmniejszyć początkowe zaangażowanie.
(na podstawie 1252 opinii czytelników)
Dr. Jekyll and Mr. Hyde
"... Krótka powieść Stevensona, napisana w 1885 roku, jest jednym z przodków współczesnej tajemniczej historii...
nie tylko dobrą »opowieścią o straszydłach«, jak wykrzyknął Stevenson, budząc się ze snu, w którym ją wizualizował.... Jest to również, co ważniejsze, bajka, która leży bliżej poezji niż zwykłej prozy, a zatem należy do tego samego porządku sztuki, co na przykład Madame Bovary czy Martwe dusze. VLADIMIR NABOKOV „ Dr.
Jekyll & Mr. Hyde to podwójny triumf. Ma zewnętrzną ekscytację należącą do Conan Doyle'a z wewnętrzną ekscytacją należącą do Henry'ego Jamesa.
” G. K. CHESTERTON ”Jekyll & Hyde przeczytałem i uznałem za godną podziwu...
godną Szekspira. ” GERARD MANLEY HOPKINS