Ocena:
Książka zapewnia szczegółowy i zrównoważony przegląd bitwy o Charków w maju 1942 roku, przedstawiając zarówno radziecki, jak i niemiecki punkt widzenia. Podąża za typowym formatem kampanii Osprey, skutecznie obejmując kontekst przed bitwą, siły przeciwnika i bitwę dzień po dniu. Czytelnicy chwalą jakość badań i przejrzystość tekstu, jednocześnie zwracając uwagę na problemy z widocznością map w formatach elektronicznych.
Zalety:Dobrze zbadana i pouczająca, zrównoważona perspektywa między siłami radzieckimi i niemieckimi, przejrzysta struktura i tekst, dobre ilustracje i zdjęcia, cenne zarówno dla zwykłych czytelników, jak i entuzjastów historii wojskowości.
Wady:Mapy w wersji Kindle są trudne do powiększenia i odczytania, niektórzy uważają, że styl pisania jest zbyt rzeczowy i brakuje mu płynności narracji.
(na podstawie 36 opinii czytelników)
Kharkov 1942: The Wehrmacht Strikes Back
Po niepowodzeniu w wykończeniu armii niemieckiej w zimowej kontrofensywie 1941/42 i mając świadomość, że Hitler planował nową letnią ofensywę w połowie 1942 r., Stalin nakazał Armii Czerwonej przeprowadzenie potężnego uderzenia w jednym z sektorów frontu wschodniego, aby pokrzyżować niemieckie plany.
Wybrano sektor Charkowa, gdzie radziecki Front Południowo-Zachodni zajął przyczółki nad rzeką Doniec, a Heeresgruppe S d wydawała się bezbronna. Pod dowództwem zaufanego doradcy wojskowego Stalina, marszałka Siemiona Timoszenki, pozostałe rezerwy Stavki zostały zebrane i przygotowane do przeprowadzenia przełomowego ataku, mającego na celu okrążenie niemieckiej Szóstej Armii pod Charkowem.
Stalin nie wiedział jednak, że Niemcy planowali własną ripostę pod Charkowem, znaną jako operacja Fredericus. Kiedy Timoszenko rozpoczął swoją ofensywę w maju 1942 r., nie zdawał sobie sprawy z ograniczeń własnych sił ani zwinności Niemców w podnoszeniu się po niepowodzeniach, co przyczyniło się do jednej z największych porażek Armii Czerwonej w II wojnie światowej. Niemieckie zwycięstwo pod Charkowem przyczyniło się również do zdolności Wehrmachtu do parcia w kierunku Wołgi, gdy Armia Czerwona została poważnie osłabiona wzdłuż Doniec.
W niniejszym tomie szczególną uwagę poświęcono kwestiom wywiadowczym i logistycznym, a także temu, w jaki sposób kampania ta stanowiła preludium do bitwy pod Stalingradem. Skupi się również na rodzącym się rozwoju korpusu czołgów Armii Czerwonej i taktyki "głębokiej bitwy", a także na odrodzeniu niemieckich Panzertruppen po Barbarossie.
