Catriona

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają mieszane uczucia na temat „Catriony”, kontynuacji „Kidnapped”. Czytelnicy doceniają bogaty dialekt i rozwój postaci, zwłaszcza Davida Balfoura, ale wielu uważa, że fabuła jest wolniejsza, a romans jest przeciągany w nieciekawy sposób w porównaniu z oryginalną historią. Podczas gdy niektórym podoba się kontekst historyczny i złożone relacje, inni uważają, że użycie szkockiego dialektu stanowi wyzwanie, a narracja jest mniej wciągająca.

⬤ Silny rozwój postaci, szczególnie Davida Balfoura
⬤ bogaty szkocki dialekt
⬤ kontynuacja wątków z „Kidnapped”
⬤ kontekst historyczny związany z walkami jakobitów dodaje głębi
⬤ niektórzy uważają, że wątek romantyczny jest wciągający.

⬤ Wolniejsze tempo i mniej akcji niż w „Kidnapped”
⬤ niektóre postacie, zwłaszcza Catriona, są postrzegane jako mało sympatyczne
⬤ intensywne użycie szkockiego dialektu sprawia, że niektóre fragmenty są trudne do zrozumienia
⬤ fabuła może wydawać się wymyślona z nadmiernymi kłótniami i nieporozumieniami
⬤ wersja Kindle jest podobno problematyczna.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Kup jedną z klasycznych książek 1st World Library i wesprzyj naszą bezpłatną internetową bibliotekę e-booków do pobrania. Odwiedź nas online na www.1stWorldLibrary.ORG - - Losem kontynuacji jest rozczarowanie tych, którzy na nie czekali.

A mój David, pozostawiony na pastwę losu w biurze British Linen Company, musi spodziewać się, że jego późne pojawienie się zostanie powitane gromkimi okrzykami, jeśli nie rakietami. Kiedy jednak wspominam czasy naszych eksploracji, nie jestem pozbawiony nadziei. W naszym rodzinnym mieście powinno pozostać jakieś ziarno wybranych.

Jakiś długoletni, porywczy młodzieniec musi dziś powtórzyć nasze marzenia i wędrówki sprzed tylu lat.

Poczuje przyjemność, która powinna być nasza, podążając wśród nazwanych ulic i ponumerowanych domów wiejskimi ścieżkami Davida Balfoura, aby zidentyfikować Dean, Silvermills, Broughton, Hope Park, Pilrig i biedne stare Lochend - jeśli jeszcze stoi, i Figgate Whins - jeśli jeszcze jakieś z nich pozostały.

Albo zapuścić się (podczas długich wakacji) tak daleko, jak Gillane czy Bass. Tak więc, być może, jego oko otworzy się, by ujrzeć serię pokoleń i ze zdziwieniem zważy swój doniosły i nieważny dar życia. Wciąż jesteś - tak jak wtedy, gdy ujrzałem cię po raz pierwszy, tak jak wtedy, gdy zwracałem się do ciebie po raz ostatni - w czcigodnym mieście, które zawsze będę uważał za swój dom. Zaszedłem tak daleko.

A widoki i myśli mojej młodości ścigają mnie.

I widzę jak w wizji młodość mojego ojca i jego ojca, i cały strumień życia płynący tam daleko na północy, z dźwiękiem śmiechu i łez, by w końcu wyrzucić mnie, jak nagłą falę, na te ostateczne wyspy. Podziwiam i chylę głowę przed romantyzmem przeznaczenia.