Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka śledzi losy 11-letniej Blossom, która przemierza rzeki Chin, by oczyścić imię ojca i zjednoczyć rodzinę. Wprowadza czytelników gimnazjum w geografię i historię Chin poprzez pełną napięcia podróż wypełnioną różnymi postaciami.
Zalety:Sceneria jest realistyczna i edukacyjna, zapewniając wgląd w chińską kulturę i historię. Tempo jest angażujące dla czytelników w wieku przedszkolnym, zachęcając ich do zapoznania się z historią i jej kontekstem. Pomysł jest obiecujący i może zostać rozwinięty w trylogię.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać porównania do „Hucka Finna” za mylące, sugerując, że narracja powinna być samodzielna. Ponadto okoliczności związane ze współpracą autora i potencjalnymi przyszłymi książkami mogą pozostawiać pewną niepewność co do kontynuacji serii.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Blossom on the Run: A Han dynasty Adventure
Zawartość książki:
Jest to pierwszy tom planowanej trylogii. Pewnego ranka w Chinach dynastii Han (206 p.n.e.
- 220 n.e.), jedenastoletnia dziewczynka budzi się... Dzień, w którym Meike dorastała, zaczął się jak większość innych. Obudziły ją śpiewy ptaków na drzewie kamelii.
Słyszała, jak Ahmei, kucharka, na dziedzińcu uderza w garnek nad kuchenką.
Czuła zapach dymu z ogniska Ahmei i setek innych w ich zatłoczonej dzielnicy. Jeśli się skoncentrowała, czuła też inne zapachy - ziemi wciąż wilgotnej od wczorajszego deszczu, papryki moczącej się w kadzi i czegoś, czego nie potrafiła nazwać, a co unosiło się na wietrze, który poruszał bambusami na dziedzińcu i wpadał przez kratowane okno.
Pierwsze światło, które zajrzało przez dachówki wschodniego skrzydła rodzinnego kompleksu, sprawiło, że delikatna zieleń wiosennego bambusa niemal zalśniła. Delikatniejsze światło pieściło płatki gałązki kwiatu śliwy w wazonie na stole pod oknem. Jej imię, Meike, z miękkim „may” i twardym „kuh”, oznaczało kwiat śliwy - miękkie płatki, twarda gałązka - i każdej wiosny, w dniu urodzin Meike, matka umieszczała w jej pokoju sadzonkę.
Za kilka minut Ahmei wołała jej imię, a potem dzwoniła ponownie, gdy Meike nie wstawała z łóżka zgodnie z rozkazem. Wiedziała, że jeśli będzie czekać, jej ojciec wkradnie się, powoli podniesie jej przykrycie, a następnie złapie ją za brzuch łaskoczącym pazurem. Ale nagle ogarnęło ją niepokojące przeczucie, że dziś będzie inaczej.
