Armie wojny włosko-tureckiej: podbój Libii, 1911-1912

Opinie czytelników

Książka jest pouczającym i dobrze zilustrowanym opisem wojny włosko-tureckiej, oferującym wgląd w mniej znany konflikt przed I wojną światową. Jest chwalona za zwięzłe pisanie i wysokiej jakości wizualizacje, ale niektórzy czytelnicy zauważają nieścisłości w szczegółach organizacji wojskowej.

Doskonałe ilustracje i fotografie, zwięzły i przystępny tekst, zapewnia cenne tło dla mniej znanej wojny, dobre dla osób nowych w temacie i ogólnie dobrze przyjęta książka.

Pewne nieścisłości w opisach wojskowych mogą dezorientować czytelników niezaznajomionych z tematem, a niektórzy uważają, że treść jest zbyt krótka.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Armies of the Italian-Turkish War: Conquest of Libya, 1911-1912

Zawartość książki:

Tytuł ten stanowi kronikę i ilustrację podboju Libii przez Włochy podczas wojny włosko-tureckiej, w którą zaangażowane były nie tylko armie i marynarki wojenne obu stron, ale także szereg plemiennych powstańców, co miało poważne konsekwencje dla obu wojen światowych.

Na początku XX wieku rozpadające się Osmańskie Imperium Tureckie straciło część swoich bałkańskich terytoriów, ale nadal nominalnie rządziło całą Afryką Północną między brytyjskim Egiptem na wschodzie a francuską Algierią na zachodzie. Libia posiadała żyzne terytorium przybrzeżne i była ostatnim północnoafrykańskim (prawie ostatnim afrykańskim) regionem, który nie został jeszcze podbity przez europejską potęgę kolonialną. Włochy były młodym krajem z ambicjami kolonialnymi, ale zostały pokonane w Etiopii w latach 90-tych XIX wieku. Włoski rząd Giovanniego Giolittiego chciał zapomnieć o tej porażce i zdobyć strategiczną kontrolę nad środkową częścią Morza Śródziemnego poprzez zajęcie Libii, tuż za wąskim gardłem Sycylii.

Włoskie siły ekspedycyjne, które wylądowały w październiku 1911 r., z łatwością pokonały osmańską dywizję stacjonującą w nadmorskich miastach, ponosząc przy tym niewielkie straty. Jednak libijskie plemiona w głębi lądu wściekle zareagowały na włoski podbój, a ich rebelia kosztowała Włochów tysiące ofiar, zamykając ich w przybrzeżnych enklawach podczas zimowego impasu, który zmniejszył entuzjazm włoskiej opinii publicznej dla wojny. Aby odzyskać włoski prestiż, rząd rozpoczął kampanię morską w Dardanelach i Dodekanezie - ostatnim tureckim archipelagu na Morzu Egejskim - w kwietniu-maju 1912 r., a wojska lądowe zajęły Rodos. Armia ostatecznie wdarła się w głąb lądu w Libii w lipcu-październiku (po raz pierwszy wykorzystując systematyczny zwiad lotniczy), a po brutalnych walkach wojna zakończyła się traktatem, który przyniósł Włochom wszystko, czego chciały, chociaż plemiona libijskie nie zostaną ostatecznie stłumione aż do I wojny światowej.

Zawierająca dokładne, pełnokolorowe grafiki i niezrównaną szczegółowość, Armies of the Italian-Turkish War oferuje żywy wgląd w oddziały zaangażowane w tę kluczową kampanię, w tym plemiennych powstańców i marynarki wojenne obu stron.