Armie wojny Wielkiego Sojuszu 1688-97

Opinie czytelników

Książka zawiera krótki przegląd armii zaangażowanych w dziewięcioletni konflikt między cesarską Francją a Wielkim Sojuszem, wraz z ilustracjami i kroniką wydarzeń. Ma na celu wypełnienie luki w literaturze z zakresu historii wojskowości, ale cierpi na brak głębi i pewne nieścisłości.

⬤ Zapewnia dobre wprowadzenie do mniej znanej historii wojskowości
⬤ zawiera różnorodne ilustracje i kolorowe tablice
⬤ dobrze zorganizowane chronologie i narracje
⬤ pomocne w projektach malarstwa historycznego
⬤ zalecane dla studentów tego okresu.

⬤ Treść jest zbyt uproszczona i brakuje jej głębi dla tak złożonego tematu
⬤ zawiera kilka historycznych nieścisłości i błędów
⬤ niewystarczające pokrycie niektórych armii
⬤ format książki ogranicza ilość szczegółów, które można podać.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Armies of the War of the Grand Alliance 1688-97

Zawartość książki:

Ten tytuł bada i ilustruje armie Francji i sześciu krajów sprzymierzonych przeciwko Ludwikowi XIV w szeroko zakrojonym konflikcie kontynentalnym, który zapoczątkował ponad sto lat europejskich działań wojennych.

Utworzony w 1689 roku „Wielki Sojusz” lub Liga Augsburska była koalicją wojskową Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Republiki Holenderskiej, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Księstwa Sabaudii, mającą na celu przeciwstawienie się bogatej, potężnej i ekspansjonistycznej Francji Ludwika XIV. Pierwszy etap dziewięcioletniego konfliktu zbiegł się również z tak zwaną „Chwalebną Rewolucją” w Wielkiej Brytanii (1688-91), kiedy to tron przeszedł w ręce holenderskiego przywódcy protestanckiego, Wilhelma Orańskiego, stojącego na czele wielonarodowej armii holenderskiej, duńskiej i angielskiej, która ostatecznie wypędziła z Irlandii jakobickie i francuskie siły Jakuba II.

Długa wojna na kontynencie była godna uwagi ze względu na pierwsze powszechne użycie mundurów pułkowych i muszkietów skałkowych z bagnetami, a także wyrafinowane wykorzystanie wojny oblężniczej pod wodzą wielkiego francuskiego inżyniera Vaubana. Ostateczne traktaty z Ryswyck (1697) doprowadziły wojnę do końca i wyznaczyły polityczny zenit Ludwika XIV, a także wyniesienie zarówno Holendrów, jak i Brytyjczyków na pierwszorzędne światowe potęgi.

Ten w pełni ilustrowany tytuł bada armie, które walczyły w wojnie Wielkiego Sojuszu, analizując ich siłę, organizację, mundury i broń oraz wyjaśniając ich kampanie i główne bitwy.