Antoniusz

Oryginalny tytuł:

Antony

Zawartość książki:

"ANTONI to nie melodramat, ANTONI to nie tragedia, ANTONI to nie sztuka teatralna. ANTONI to gra miłości, zazdrości i gniewu w pięciu aktach".

Alexandre Dumas (p re)

"... wieczór pierwszego przedstawienia ANTONIEGO w 1831 roku. To była wrzawa, tumult, musowanie... żadna przesada nie mogłaby tego opisać. Publiczność była oszołomiona.

Klaskali, szlochali, płakali i krzyczeli. Młode kobiety były beznadziejnie zakochane w Antoniuszu.

Młodzi mężczyźni rozwaliliby sobie mózgi dla Ad le d'Hervey. Współczesna miłość została wspaniale przedstawiona, z niezwykłą intensywnością przez Bocage'a i panią Dorval: Bocage - mężczyzna przeznaczenia i Mme Dorval - wrażliwa kobieta par excellence. Płonąca namiętność sztuki rozpaliła każde serce....

To są naprawdę postacie, które mówią, a nie autor, jak to się często dziś widzi. Alexandre Dumas naprawdę ma bezosobowość, bez której nie ma prawdziwego dramaturga. Bierze mężczyzn i kobiety, wrzuca ich w namiętną akcję, sprawia, że żyją, kochają, cierpią, pracują, zgodnie z fatalizmem sztuki, ale nie ujawnia się.".

Th ophile Gautier.

"Nasz autor, pijany młodością i witalnością, rzucił tłumowi, żądnemu emocji, ANTONIEGO, którego moda była szałem. Salony nagle wypełniły się tłumami młodych mężczyzn o bladych twarzach, krzaczastych brwiach, kościstych ramach, długich czarnych włosach i oczach zasłoniętych okularami ze skorupy żółwia".

Eug ne de Mirecourt.