Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi historyczny opis doświadczeń młodych żołnierzy, w szczególności skupiając się na Jacku Smallshawie, krewnym jednego z recenzentów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili jasną i zwięzłą dokumentację jego służby, inni byli rozczarowani brakiem osobistych szczegółów i emocjonalnej głębi, oczekując większego wglądu w osoby stojące za relacjami wojennymi.
Zalety:Dobrze zbadane, jasne i zwięzłe pisanie, znacząca dokumentacja doświadczeń żołnierzy, doskonała dla czytelników zainteresowanych historycznymi faktami bitewnymi, dobrze przedstawione zdjęcia.
Wady:Brak osobistych szczegółów i emocjonalnej głębi, może nie zadowolić czytelników szukających bardziej narracyjnej relacji o indywidualnych doświadczeniach, gęsty tekst w niektórych częściach.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
An Accrington Pal: The Diaries of Private Jack Smallshaw, September 1914-March 1919
Zawartość książki:
We wrześniu 1914 roku cała Europa była w stanie wojny po zamordowaniu arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i jego ukochanej żony Zofii przez Gawriło Principa w Sarajewie 28 czerwca 1914 roku. We Francji i Belgii Brytyjskie Siły Ekspedycyjne z trudem powstrzymywały niemieckie hordy, a ich straty zaczęły rosnąć.
W Wielkiej Brytanii ogłoszono nabór ochotników do batalionów Pals, które powstawały w północnych miastach Anglii, a jednym z pierwszych ochotników był młody Jack Smallshaw z Accrington. 15 września 1914 r. Jack został palem Accrington, członkiem batalionu ludzi, którzy są pamiętani bardziej niż jakikolwiek inny batalion Pals z powodu przerażającej tragedii, która spotkała ich na polach bitwy nad Sommą.
Tego pamiętnego dnia, 1 lipca 1916 roku, batalion zaatakował ufortyfikowaną wioskę Serre i został praktycznie zmieciony z powierzchni ziemi na zboczach przed wioską. Jack był jednym z nielicznych, którzy przeżyli. Kontynuował służbę na froncie przez resztę 1916 roku i do 1917 roku, gdzie wziął udział w bitwie pod lasem Oppy w maju tego roku.
Wkrótce potem dopadła go druga gorączka okopowa i resztę roku spędził na rekonwalescencji w Anglii. W lutym 1918 roku był już z powrotem we Francji, służąc na froncie, ale Jack nigdy nie był już tym samym człowiekiem. Ponownie znalazł się w centrum akcji w marcu, kiedy Niemcy rozpoczęli wiosenną ofensywę przeciwko liniom alianckim.
To również przetrwał i wytrwał do samego końca. Oto historia dość niezwykłego ocalałego z wojny, która miała zakończyć wszystkie wojny, którego pamiętniki leżały niepublikowane, w posiadaniu jego rodziny, od 1919 roku".
