Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Aiol: A Chanson de Geste: First English Translation
Ta "chanson de geste" opisuje wyczyny młodego rycerza Aiola, który odzyskuje niesprawiedliwie skradzione dziedzictwo ojca i matki. Zdobywa miłość saraceńskiej księżniczki, która nawraca się, gdy przekonuje ją waleczność Aiola o prawdzie chrześcijańskiego boga. Następnie pomaga francuskiemu królowi Ludwikowi zakończyć wyniszczającą wojnę prowadzoną przez zbuntowanych wasali i (w aluzji do czwartej krucjaty) podobnie pomaga cesarzowi Grasien, królowi Wenecji, zakończyć jego własną wojnę z wrogiem na Wschodzie. Czyny Aiola ostatecznie przynoszą sprawiedliwość królestwu Francji. Ale poemat to znacznie więcej niż sama opowieść. "Aiol" umiejętnie odtwarza zarówno chrześcijańską kulturę Zachodu, jak i islamską kulturę Lewantu. Poeci piszący w średniowiecznym języku francuskim tworzyli bogate literackie metafory lub fikcje dotyczące zarówno świata chrześcijańskiego, jak i muzułmańskiego, i sami doskonale zdawali sobie sprawę, że chociaż traktowali materiały historyczne, tworzyli także fikcje i fikcyjne prawdy, tropy i postacie jako sztukę literacką. Aluzje literackie Aiol sugerują wyrafinowanie autorów chanson, którzy pisali dla dworów dobrze znających świat muzułmański.
W czasach, gdy Aiol pisał swoje dzieło, między "dwoma światami" od dawna istniała owocna interakcja kulturalna, handlowa, a także militarna. Islamscy uczeni byli szanowani w kręgach intelektualnych w XII i XIII wieku, a tłumacze szybko adaptowali dzieła arabskiej nauki i medycyny dla czytelników łacińskiej Europy. Z zachowanych XIII-wiecznych manuskryptów znanych jest około osiemdziesięciu starofrancuskich eposów. Zostały one zachowane i przekazane przez rodziny arystokratyczne, które zamówiły je i sfinansowały ich przygotowanie. Wiersze te, często nazywane eposami genealogicznymi, służyły wielu celom, od rozrywki przy ważnych dworskich okazjach, takich jak małżeństwa i inwestytury, po budowanie i nauczanie w języku dworskiego świata. Fragmenty tych "pieśni o czynach" lub "chansons de geste" były również publicznie śpiewane po niedzielnych mszach dla rozrywki i pouczenia zwykłych ludzi. Instytucje monarchii, klasy społecznej, małżeństwa i rodziny są badane i rozwijane w poetyckim przedsięwzięciu, które ożywiło to, co w przeciwnym razie mogłoby stać się akademicką debatą. Dialektyczna argumentacja składa się na bogato pouczającą, psychologicznie przekonującą i społecznie przyjemną całość.
W połączeniu z "Elye of Saint Gilles", "Aiol" stał się znany jako geste de Saint Gilles, ponieważ oba wiersze opowiadają o wydarzeniach z życia Juliena z Saint Gilles, literackiego bohatera epickiego po raz pierwszy znalezionego w "Le Couronnement de Louis", oraz syna Juliena, Elye i syna Elye, Aiol. Oba wiersze zachowały się tylko w jednym rękopisie, bogato zdobionym BNFfr 25516. Zaproponowano, że gest ten został zaprezentowany na paryskim dworze Filipa Augusta z okazji wystawnego, uroczystego ślubu w 1212 roku Jeanne z Konstantynopola, hrabiny Flandrii, z Ferrandem z Portugalii. Jeanne była córką hrabiego Baldwina z Flandrii i Hainaut, który podczas czwartej krucjaty został wybrany na cesarza Imperium Łacińskiego w Konstantynopolu. Wydanie i tłumaczenie Hartmana i Malicote'a opiera się na BNFfr 25516 oraz na krytycznych wydaniach W. Foerstera oraz J. Normanda i G. Raynauda. Podobnie jak w przypadku wydania "Elye", redaktorzy postawili na prostotę i bezpośredniość. Tłumaczenie pozostaje wierne duchowi i znaczeniu wiersza OF.
Tworząc żywy, interesujący i wciągający tekst, który pozwala czytelnikowi delektować się bogatym intelektualnym i artystycznym kontekstem oryginału. Pochodząca z oryginalnego dwujęzycznego wydania Italica, wersja tylko w języku angielskim jest idealna do użytku licencjackiego. Zawiera 11 ilustracji, wstęp, notatki, przykładowe strony oryginalnego OF i wybraną bibliografię. Pierwsze tłumaczenie na język angielski.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)