Ocena:
Książka oferuje kompleksową biografię św. Marii, Matki Jezusa, podkreślając jej znaczącą rolę we wczesnym chrześcijaństwie i rozwoju tradycji maryjnych. Stephen Shoemaker przedstawia tłumaczenie pracy Maximusa ze szczegółowymi analizami, które rzucają wyzwanie wcześniejszym perspektywom naukowym, czyniąc ją niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych historią i teologią otaczającą Maryję.
Zalety:⬤ Dogłębna i wnikliwa analiza życia św. Marii i jej roli we wczesnym chrześcijaństwie.
⬤ Przystępne angielskie tłumaczenie ważnego starożytnego tekstu.
⬤ Zaangażowanie we współczesne badania maryjne i kwestionowanie wcześniejszego rozumienia.
⬤ Głęboko pobożna i dobrze zbadana, z kwiecistym klasycznym stylem pisania.
⬤ Popularna wśród historyków kościoła i polecana tym, którzy czczą Maryję.
⬤ Pewna krytyka dotycząca pominięcia pewnych kluczowych dyskusji teologicznych, takich jak ofiarna rola Maryi podczas Ostatniej Wieczerzy.
⬤ Ograniczona eksploracja przywódczej roli Maryi we wczesnym chrześcijaństwie poza bezpośrednim kontekstem tekstu.
⬤ Nie tak bogate duchowo jak wcześniejsze pisma kościelne.
⬤ Niektórzy czytelnicy napotkali problemy z przejrzystością tłumaczenia i historycznymi perspektywami dotyczącymi Maryi.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
The Life of the Virgin: Maximus the Confessor
Długo pomijany przez uczonych, ten VII-wieczny Żywot Dziewicy, przypisywany Maksymowi Wyznawcy, jest najwcześniejszą kompletną biografią maryjną.
Pierwotnie napisany w języku greckim, a obecnie zachowany jedynie w języku starogruzińskim, został po raz pierwszy przetłumaczony na język angielski. Jest to dzieło, które ma głębokie znaczenie dla zrozumienia historii późnego starożytnego i średniowiecznego chrześcijaństwa, zapewniając bogate źródło do zrozumienia historii chrześcijańskiej pobożności.
Żywot ten jest szczególnie godny uwagi ze względu na przedstawienie znaczącego zaangażowania Maryi w posługę jej syna i jej przywództwa we wczesnej wspólnocie chrześcijańskiej. W szczególności ujawnia on wysoce rozwinięte nabożeństwo do współczującego cierpienia Maryi podczas ukrzyżowania, wyprzedzając o kilka stuleci wpływowy średniowieczny styl pobożności znany jako „pobożność afektywna”, którego początki ogólnie ograniczają się do zachodniego średniowiecza.
