Zwierciadło morza

Opinie czytelników

Recenzje książki „Zwierciadło morza” podkreślają jej liryczną prozę i głębokie refleksje na temat życia na morzu, ukazujące silną więź między żeglarzami a oceanem. Książka została doceniona za piękny styl i wnikliwe tematy, choć niektórzy czytelnicy uznali dziewiętnastowieczny styl za wyzwanie i zauważyli, że nie jest to tradycyjna powieść, ale zbiór esejów lub wspomnień.

Piękna i poetycka proza, głębokie refleksje na temat życia na morzu, bardzo opisowe doświadczenia żeglarzy, zawiera cenne spostrzeżenia na temat natury i ludzkości, dobrze przyjęta przez fanów literatury żeglarskiej i oferuje nostalgię za minioną epoką.

Wyzywający XIX-wieczny styl pisania dla niektórych czytelników, nie tradycyjna powieść, ale zbiór esejów, niektóre rozdziały uważane za mniej interesujące i zgłaszane problemy z niektórymi wydaniami, takie jak słaba jakość konstrukcji i formatowania.

(na podstawie 42 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Mirror of the Sea

Zawartość książki:

Joseph Conrad (urodzony jako Józef Teodor Konrad Korzeniowski; 3 grudnia 1857 - 3 sierpnia 1924) był polsko-brytyjskim pisarzem uważanym za jednego z największych twórców powieści w języku angielskim. Choć do dwudziestego roku życia nie mówił płynnie po angielsku, był mistrzem prozy, który wniósł do literatury angielskiej nieanglojęzyczną wrażliwość. Conrad pisał opowiadania i powieści, wiele z nich w scenerii morskiej, które przedstawiają próby ludzkiego ducha pośród tego, co postrzegał jako beznamiętny, nieodgadniony wszechświat.

Conrad uważany jest za wczesnego modernistę, choć jego dzieła zawierają elementy XIX-wiecznego realizmu. Jego styl narracji i antybohaterskie postacie wywarły wpływ na wielu autorów, a wiele filmów zostało zaadaptowanych lub zainspirowanych jego dziełami. Wielu pisarzy i krytyków komentowało, że fikcyjne dzieła Conrada, napisane głównie w pierwszych dwóch dekadach XX wieku, wydają się przewidywać późniejsze wydarzenia na świecie.

Pisząc w okresie największego rozkwitu Imperium Brytyjskiego, Conrad czerpał między innymi z doświadczeń narodowych swojej ojczystej Polski oraz własnych doświadczeń z francuskiej i brytyjskiej marynarki handlowej, tworząc opowiadania i powieści, które odzwierciedlają aspekty zdominowanego przez Europę świata - w tym imperializm i kolonializm - i które dogłębnie badają ludzką psychikę.

Jądro ciemności (1899) to powieść Josepha Conrada opowiadająca o podróży w górę rzeki Kongo do Wolnego Państwa Kongo w tak zwanym sercu Afryki. Narrator, Charles Marlow, opowiada swoją historię przyjaciołom na pokładzie łodzi zakotwiczonej na Tamizie. Ta sceneria stanowi ramę dla opowieści Marlowa o jego obsesji na punkcie handlarza kością słoniową Kurtza, co pozwala Conradowi stworzyć paralelę między tym, co Conrad nazywa "najwspanialszym miastem na ziemi", Londynem, a Afryką jako miejscem ciemności.

Centralnym elementem twórczości Conrada jest idea, że istnieje niewielka różnica między tak zwanymi cywilizowanymi ludźmi a tymi opisywanymi jako dzikusy; Jądro ciemności stawia pytania o imperializm i rasizm.

Pierwotnie wydane jako trzyczęściowe opowiadanie seryjne w Blackwood's Magazine z okazji tysięcznego wydania magazynu, Jądro ciemności było wielokrotnie wznawiane i tłumaczone na wiele języków. Stanowiło ono inspirację dla filmu Francisa Forda Coppoli z 1979 roku Apocalypse Now. W 1998 roku wydawnictwo Modern Library umieściło Jądro ciemności na 67. miejscu listy 100 najlepszych angielskich powieści XX wieku. (wikipedia.org)