Zbrodnia doskonała

Opinie czytelników

Książka wywołuje mieszane reakcje, z recenzjami podkreślającymi jej głębokie spojrzenie na współczesną rzeczywistość i kwestie społeczne, podczas gdy inni krytykują jej złożoność i postrzegany brak treści.

Potężna i prowokująca do myślenia eksploracja rzeczywistości i konstruktów społecznych. Przedstawia pełną nadziei, a jednocześnie przerażającą wizję przyszłości, podkreślając konieczność ludzkich emocji, takich jak nienawiść, dla prawdziwego ludzkiego doświadczenia. Pisarstwo jest często opisywane jako przejrzyste i poetyckie, a książka jest uważana za lekturę obowiązkową ze względu na jej znaczenie dla współczesnego społeczeństwa.

Złożony język i pomysły zawarte w książce mogą być przytłaczające dla niektórych czytelników, prowadząc do frustracji i dezorientacji. Krytycy twierdzą, że często ucieka się ona do stereotypów i brakuje jej oryginalnych spostrzeżeń, przez co wydaje się być zwykłą grą słów. Ponadto pojawiają się skargi dotyczące fizycznej jakości książki, w tym problemów ze stronami i drukiem.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Perfect Crime

Zawartość książki:

W swojej nowej książce, być może najbardziej wyrazistej ekspresji jego dojrzałej myśli, Jean Baudrillard zmienia się w detektywa, aby zbadać zbrodnię, która, jak ma nadzieję, może jeszcze zostać rozwiązana: „morderstwo” rzeczywistości. Rozwiązaniem tej zbrodni byłoby rozwikłanie procesów społecznych i technologicznych, w wyniku których rzeczywistość po prostu zniknęła w śmiertelnym blasku medialnego „czasu rzeczywistego”.

„. Ale Baudrillard nie zamierza jedynie ubolewać nad zniknięciem tego, co rzeczywiste, co niedawno określił jako „najważniejsze wydarzenie współczesnej historii”, ani nawet medytować nad paradoksami rzeczywistości i iluzji, prawdy i jej masek.

Zbrodnia doskonała jest również dziełem wielkiego moralisty: wnikliwym badaniem istotnych aspektów życia społecznego, politycznego i kulturalnego „zaawansowanych demokracji” w (bardzo) późnym XX wieku. Tam, gdzie niegdyś krytycy tacy jak McLuhan obnażali alienujące konsekwencje „medium”, Baudrillard obnaża deprecjonujące skutki opresyjnej przejrzystości w naszym życiu społecznym, nieustępliwej pozytywności w naszych zdolnościach krytycznych i więdnącej „wysokiej rozdzielczości” w naszym poczuciu rzeczywistości.