Witalna iluzja

Opinie czytelników

Książka jest kompilacją trzech esejów Jeana Baudrillarda, które badają złożone tematy filozoficzne związane z hiperrzeczywistością, klonowaniem i upadkiem rzeczywistości w postmodernistycznym społeczeństwie. Jest chwalona za swoją głębię i przejrzystość, czyniąc idee Baudrillarda bardziej przystępnymi niż w jego poprzednich pracach, jednocześnie oferując krytyczny komentarz do współczesnych zagadnień.

⬤ Wyjątkowa głębia i wysoce cytowalne spostrzeżenia.
⬤ Angażuje się w szeroki zakres filozoficznych tematów i postaci.
⬤ Lepsza przejrzystość i strawność w porównaniu do wcześniejszych prac Baudrillarda.
⬤ Dostarcza prowokujących do myślenia komentarzy kulturowych odpowiednich zarówno dla nowicjuszy, jak i tych zaznajomionych z jego ideami.
⬤ Zabawne i stymulujące koncepcje do dyskusji.

⬤ Styl Baudrillarda może być niejasny i wymagający, co wymaga uważnej lektury.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać ponure spojrzenie na przyszłość i hiperrzeczywistość za nieatrakcyjne.
⬤ Książka nadal zagłębia się w znane terytorium, nie wprowadzając znaczących nowych koncepcji dla doświadczonych zwolenników Baudrillarda.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Vital Illusion

Zawartość książki:

Czy nie mamy już dość seksu, różnicy, emancypacji i kultury? W tej prowokacyjnej drwinie niezłomny socjolog Jean Baudrillard rzuca nam wyzwanie, byśmy stawili czoła naszej śmiertelnej, technologicznie wzmocnionej rezygnacji ze śmiertelności i podmiotowości, zmagając się ze złożonymi kwestiami, które definiują nasz postmilenijny świat. Co pojawienie się i rozprzestrzenianie klonowania oznacza dla naszego poczucia siebie jako istot ludzkich? Co przełom tysiącleci mówi o naszym stosunku do czasu i historii? Co natychmiastowe, wirtualne królestwo cyberprzestrzeni robi z rzeczywistością? W The Vital Illusion - jak zawsze - Baudrillard prowadzi swoich czytelników do zaskakujących wniosków.

Baudrillard rozważa, w jaki sposób klonowanie ludzi - a także "klonowanie" idei i tożsamości społecznych - zwiastuje koniec seksu i śmierci oraz dywagacji na temat życia, ustanawiając królestwo Tego Samego, poza zmaganiami indywiduacji. W dzisiejszych czasach, gdy wszystko można sklonować, zasymulować, zaprogramować oraz zarządzać genetycznie i neurologicznie, ludzkość pokazuje, że nie jest w stanie odważyć się na własną różnorodność, woląc zamiast tego cofnąć się do patologicznej wieczności samoreplikujących się komórek. Powracając do naszych wirusowych początków jako bezpłciowych nieśmiertelnych istot, jak na ironię, spełniamy życzenie śmierci, kładąc kres naszemu gatunkowi, jaki znamy.

Następnie Baudrillard bada "brak wydarzenia", jakim był i jest przełom tysiącleci. Prowokacyjnie stawia tezę, że nadejście roku 2000 nigdy nie mogło mieć miejsca, ponieważ nie mogliśmy ani rozwiązać, ani pozostawić za sobą naszej historii, ani też nie mogliśmy przestać odliczać w kierunku naszej przyszłości. Dla Baudrillarda zegar milenijny odliczający milionowe części sekundy w drodze do zera jest doskonałym symbolem naszych czasów: historia raczej zanika niż się rozwija. Na zakończenie Baudrillard analizuje to, co nazywa "zabójstwem tego, co rzeczywiste" przez to, co wirtualne. W świecie kopii i klonów, w którym wszystko może stać się obecne w jednej chwili dzięki technologii, nie możemy już nawet mówić o rzeczywistości. Poza symbolicznym morderstwem Boga dokonanym przez Nietzschego, nasz wirtualny świat wolny od odniesień jest w trakcie eksterminacji rzeczywistości, nie pozostawiając po sobie śladu: "Korpus Rzeczywistości - jeśli w ogóle istnieje - nie został odzyskany, nigdzie go nie ma".

Przepełniona charakterystycznymi dla Baudrillarda kontrintuicyjnymi ruchami, proroczymi wizjami i czarnym humorem, The Vital Illusion obnaża sprzeczności, które kierują naszą współczesną kulturą i rządzą naszym życiem.