Żargon autentyczności

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają krytykę Adorna wobec współczesnych trendów filozoficznych, w szczególności wzrostu „subiektywizmu” i „żargonu autentyczności” pod wpływem egzystencjalizmu. Książka jest znana z rygorystycznej analizy filozoficznej i pozostaje istotna dla współczesnych dyskusji na temat języka i ideologii, nawet jeśli niektóre krytyki wydają się przestarzałe. Praca towarzysząca skupia się na krytyce Heideggera przez Adorno, krytykując jego język jako abstrakcyjny i nieco oderwany od kontekstów społeczno-historycznych. Niektórzy czytelnicy uznali, że tekst jest węższy niż oczekiwano, ale docenili jego głębię.

Książka oferuje rygorystyczną filozoficzną krytykę „subiektywizmu” i żargonu autentyczności, istotną dla współczesnej myśli. Jest dobrze napisana i wnikliwa dla studentów filozofii współczesnej. Zapewnia cenny kontekst historyczny i krytykuje zależność współczesnej kultury od emocjonalnego języka. Praca towarzysząca dodaje głębi krytyce Heideggera i przedstawia wspólne obawy dotyczące nowoczesności.

Niektóre fragmenty mogą wydawać się przestarzałe, a książka koncentruje się bardziej na teologii, socjologii i psychologii niż na dostarczaniu uniwersalnego przesłania. Czytelnicy niezaznajomieni z Kierkegaardem i Heideggerem mogą uznać ją za mniej przystępną.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Jargon of Authenticity

Zawartość książki:

Theodorowi Adorno nie były obce kontrowersje.

W "Żargonie autentyczności" daje pełny wyraz swojej wrogości wobec języka używanego przez niektórych myślicieli egzystencjalistycznych, takich jak Martin Heidegger.