Metafizyka: Pojęcie i problemy

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają głębokie zaangażowanie Adorna w filozofię, szczególnie w odniesieniu do implikacji Holokaustu. Jego złożone dialektyczne podejście podkreśla organiczną jedność formy i treści, kwestionując tradycyjne podziały filozoficzne. Mimo że tekst jest opisywany jako gęsty i wymagający, jest chwalony za erudycję i głębię. Książka jest polecana osobom poważnie zainteresowanym myślą filozoficzną i metafizyką, zwracając uwagę na jej znaczenie we współczesnych dyskusjach na temat wartości i etyki.

Książka jest znana ze swoich głębokich spostrzeżeń, bogatego kontekstu historycznego i wyjątkowej zdolności Adorno do angażowania się w złożone kwestie filozoficzne. Zapewnia krytyczną analizę relacji między formą a treścią i odnosi się do palących kwestii społecznych i etycznych, zwłaszcza po Holokauście. Jego erudycja i zaniedbanie w głównym nurcie dyskursu sprawiają, że jest to ważna lektura dla entuzjastów filozofii.

Złożoność pisarstwa Adorno może sprawić, że będzie to trudna lektura, szczególnie w początkowych rozdziałach omawiających Arystotelesa. Niektórzy czytelnicy mogą uznać brak łatwych odpowiedzi i zawiłą naturę argumentów za przeszkodę w zrozumieniu. Podejście Adorno może być również polaryzujące, ponieważ jego krytyka zachodniej myśli i tradycji filozoficznej może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Metaphysics: Concept and Problems

Zawartość książki:

Niniejszy tom po raz pierwszy udostępnia w języku angielskim wykłady Adorna na temat metafizyki. Stanowi on unikalne wprowadzenie nie tylko do metafizyki, ale także do intelektualnego punktu widzenia Adorna, rozwiniętego w jego głównym dziele Dialektyka negatywna.

Dla Adorna metafizyka definiowana jest przez centralne napięcie między pojęciami a bezpośrednimi faktami. Adorno wywodzi ten dualizm od Arystotelesa, którego uważa za założyciela metafizyki. U Arystotelesa pojawia się on jako nierozwiązane napięcie między formą a materią. Ten podstawowy podział, w interpretacji Adorna, przebiega przez całą historię metafizyki. Być może nie jest to zaskakujące, że Adorno znajduje rozwiązanie tego napięcia w dialektyce Hegla.

U podstaw tego dualizmu leży kolejna dychotomia, którą Adorno postrzega jako kluczową dla metafizyki: podczas gdy rozpuszcza ona wiarę w transcendentalne światy za pomocą myśli, jednocześnie stara się ocalić wiarę w rzeczywistość wykraczającą poza to, co empiryczne, ponownie za pomocą myśli. Dla Adorna to właśnie tej głębokiej dwuznaczności tradycja metafizyczna zawdzięcza swoją wielkość.

Większa część tych wykładów, wygłoszonych przez Adorna pod koniec jego życia, poświęcona jest krytycznej ekspozycji myśli Arystotelesa, koncentrującej się na jej centralnych dwuznacznościach. W ostatnich wykładach uwaga Adorna przenosi się na kwestię znaczenia metafizyki dzisiaj, zwłaszcza po Holokauście. W doświadczeniach metafizycznych, które wykraczają poza racjonalny dyskurs bez popadania w irracjonalizm, znajduje ostatnią niepewną ostoję ludzkiej prawdy, do której zawsze aspirowała jego własna myśl.

Ten tom będzie niezbędną lekturą dla każdego zainteresowanego twórczością Adorna i będzie cennym tekstem dla studentów i badaczy filozofii i teorii społecznej.