W stronę nowego manifestu

Opinie czytelników

Książka zawiera dialog między Horkheimerem i Adorno, którzy zastanawiają się nad znaczeniem marksizmu w postmarksistowskim świecie. Podczas gdy niektórzy recenzenci doceniają przemyślaną krytykę i piękną grafikę, inni uważają ją za nieciekawą i pozbawioną znaczącej głębi.

Książka jest krótką, ale przemyślaną krytyką marksizmu, oferuje interesujące spojrzenie na teorię i zawiera piękne grafiki.

Tekst jest postrzegany jako drobny i niekompletny, pozbawiony głębi i znaczenia; niektórzy uważają go za nieciekawy i opakowany w sposób, który sprawia, że wydaje się elitarny lub bezwartościowy.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Towards a New Manifesto

Zawartość książki:

Theodor Adorno i Max Horkheimer napisali centralny tekst „teorii krytycznej”, Dialektykę Oświecenia, wyważoną krytykę oświeceniowego rozumu, który, jak twierdzili, doprowadził do faszyzmu i totalitaryzmu. Towards a New Manifesto pokazuje dwóch filozofów w wyjątkowo ożywionej i swobodnej wymianie pomysłów.

Książka ta jest zapisem ich dyskusji prowadzonych przez trzy tygodnie wiosną 1956 roku, nagranych z myślą o stworzeniu współczesnej wersji Manifestu Komunistycznego. Filozoficzna sesja jam-session, w której dwaj myśliciele improwizują swobodnie, często dziko, na temat głównych tematów swojej pracy - teorii i praktyki, pracy i wypoczynku, dominacji i wolności - w politycznym rejestrze, którego nie ma nigdzie indziej w ich pismach.

Pośród szalejącego strumienia argumentów, aforyzmów i napomknień, w których okrutne przeplata się z lekkomyślnym, zabawne z pomysłowym, stanowiska są zamieniane, a sprzeczności nie są brane pod uwagę, bez żadnego przymusu spójności. Ekscytujący przykład filozofii w działaniu i fascynująca mapa możliwego przejścia do nowego świata.