Zaginiony horyzont

Opinie czytelników

Lost Horizon uznawany jest za ponadczasowe arcydzieło poruszające tematy utopii, idealizmu i ludzkiej natury poprzez historię bohaterów poszukujących pokoju w mitycznej Shangri-La. Chociaż wielu czytelnikom podobała się narracja i jej filozoficzne podteksty, zauważyli oni również problemy z tempem i brakującą zawartością w niektórych wydaniach, zwłaszcza w wersji Kindle.

⬤ Wciągająca historia z głębokimi filozoficznymi tematami
⬤ # Ponadczasowe przesłania istotne dla dzisiejszego niespokojnego świata
⬤ # Dobrze rozwinięte koncepcje utopii i ludzkiej natury
⬤ # Pięknie wyprodukowane wydania zwiększają wrażenia z czytania
⬤ # Przyjemne odkrywanie perspektyw lat 30. na życie i społeczeństwo.

⬤ W niektórych wydaniach, zwłaszcza na Kindle, brakuje prologu i epilogu, co wpływa na kompletność historii
⬤ Tempo może być powolne, z powolnym początkiem i długą ekspozycją
⬤ Niektóre postacie są postrzegane jako niedopracowane
⬤ Język może być trudny ze względu na swój wiek.

(na podstawie 907 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lost Horizon

Zawartość książki:

Lost Horizon to powieść angielskiego pisarza Jamesa Hiltona z 1933 roku. Jest ona najlepiej pamiętana jako początek Shangri-La, fikcyjnego utopijnego lamajskiego klasztoru położonego wysoko w górach Tybetu.

Hugh Conway, weteran brytyjskiej służby dyplomatycznej, odnajduje wewnętrzny spokój, miłość i poczucie celu w Shangri-La, którego mieszkańcy cieszą się niespotykaną długowiecznością. Wśród tematów książki znajduje się aluzja do możliwości wybuchu kolejnej kataklizmicznej wojny światowej, tak jak to miało miejsce w tamtym czasie. Mówi się, że książka została zainspirowana przynajmniej częściowo relacjami z podróży po tybetańskim pograniczu, opublikowanymi w National Geographic przez odkrywcę i botanika Josepha Rocka. Odwiedzone przez niego odległe społeczności, takie jak Muli, wykazują wiele podobieństw do fikcyjnego Shangri-La. Jedno z takich miast, Zhongdian, oficjalnie zmieniło nazwę na Shangri La (po chińsku: Xianggelila), ponieważ twierdzi, że było inspiracją dla powieści.

Książka wyraźnie zauważa, że po wojnie na ziemi człowiek wypełni teraz niebo śmiercią, a wszystkie cenne rzeczy są zagrożone utratą, podobnie jak zaginione historie Rzymu ("Zaginione księgi Liwiusza"). Miano nadzieję, że przeoczona przez przemoc, Shangri-la zachowa je i ujawni później otwartemu światu wyczerpanemu wojną. To był prawdziwy cel Lamasary; nauka, wewnętrzny spokój i długie życie były dodatkowymi korzyściami z życia tam.

Conway jest weteranem działań wojennych w okopach I wojny światowej, z często wymienianym stanem emocjonalnym po tej wojnie - poczuciem emocjonalnego wyczerpania lub przyspieszonego starzenia się emocjonalnego. To harmonizuje z istniejącymi mieszkańcami laminarium i jest silnie przyciągany do życia w Shangri-La. (wikipedia.org)