Za górami: Saga o Williamie Stewarcie

Opinie czytelników

Książka ta stanowi żywy i dobrze napisany opis życia mężczyzny podczas australijskiej gorączki złota, zgłębiając tematy ambicji, trudności i złożoności życia rodzinnego. Choć książka została doceniona za wciągającą fabułę i głębię, czytelnicy zauważyli, że narracja jest w przeważającej mierze smutna, przedstawiając życie pełne zmagań i złych wyborów.

Dobrze napisana narracja, wnikliwe przedstawienie życia podczas gorączki złota, wciągająca fabuła ze zwrotami akcji oraz żywy portret dynamiki i zmagań rodzinnych.

⬤ Historia jest w przeważającej mierze smutna i może nie spodobać się tym, którzy szukają dobrej opowieści
⬤ niektóre postacie i punkty fabuły wydają się nierealistyczne lub słabo rozwinięte
⬤ problemy z tempem, a narracja ciągnie się zbyt długo bez rozwiązania.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beyond the Mountains: The William Stewart Saga

Zawartość książki:

Po zatargu z prawem William postanawia opuścić Australię i wrócić do Irlandii. Dołącza do statku w Melbourne, tylko po to, by usłyszeć o złocie w Nowej Południowej Walii.

Gorączka złota jest w jego ciele i niewiele potrzeba, by rozpalić w nim to pragnienie. Niewiele myśląc i planując, William opuszcza statek w Sydney, mając nadzieję na skorzystanie z gorączki złota. Przyciągany przez wabik fortuny, której jeszcze nie znalazł, William wyrusza do Bathurst.

Po krótkim pobycie dołącza do innego mężczyzny, aby spróbować swoich sił w poszukiwaniach.

To ciężkie życie i William dowiaduje się więcej o niebezpieczeństwach życia i pracy w australijskim buszu. Następnie dowiaduje się o złocie w Lambing Flat.

Dla Williama jest to niebezpieczne miejsce. Widzi zamieszki na własne oczy i jest przerażony tym, co się dzieje. Wspomnienia z Ballarat powracają, ale nie to jest najgorsze.

William znalazł i zgromadził dobre pieniądze ze swoich wykopalisk, a inni chcą je zdobyć. Po raz kolejny mając nadzieję na skorzystanie z gorączki złota, William testuje swoje szczęście i wytrzymałość do granic możliwości. Ostatecznie, jak na ironię, zostaje zmuszony do podjęcia decyzji, z której nie ma odwagi się wycofać.