Ocena:
Recenzje książki chwalą szczegółowe i oparte na danych badanie globalnego problemu żywnościowego przez Vaclava Smila, podkreślając jego zrównoważoną perspektywę między katastroficznymi a zbyt optymistycznymi poglądami na temat wystarczalności żywności. Uznając potencjalne wyzwania, Smil daje nadzieję dzięki poprawie wydajności i technologii. Recenzenci zwracają jednak uwagę, że jego optymizm może być nadmiernie uzależniony od założeń dotyczących stabilizacji populacji oraz zaniedbania mniejszych upraw i tradycyjnych metod uprawy.
Zalety:⬤ Kompleksowa analiza poparta obszernymi danymi i faktami.
⬤ Przejrzysta prezentacja złożonych tematów bez nadmiernych uproszczeń.
⬤ Wyważona krytyka zarówno pesymistycznych, jak i zbyt optymistycznych poglądów na temat wystarczalności żywności.
⬤ Daje nadzieję na poprawę wydajności produkcji żywności.
⬤ Podkreśla marnotrawstwo żywności jako istotną kwestię wymagającą uwagi.
⬤ Niektóre założenia dotyczące stabilizacji wzrostu populacji wydają się zbyt optymistyczne.
⬤ Potencjalne niedoszacowanie kwestii środowiskowych, takich jak pustynnienie.
⬤ Ograniczona dyskusja na temat pomniejszych upraw i tradycyjnych metod rolniczych, które mogłyby zwiększyć produktywność.
⬤ Brak nacisku na znaczenie dobrego zarządzania w radzeniu sobie z wyzwaniami związanymi z bezpieczeństwem żywnościowym.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Feeding the World
Realistyczne, ale zachęcające spojrzenie na to, jak społeczeństwo może się zmienić w sposób, który pozwoli nam wyżywić rosnącą globalną populację.
Książka ta porusza kwestię tego, w jaki sposób możemy najlepiej wyżywić około dziesięciu miliardów ludzi, którzy prawdopodobnie będą zamieszkiwać Ziemię do połowy XXI wieku. Pyta, czy ludzka pomysłowość może wyprodukować wystarczającą ilość żywności, aby zapewnić wszystkim tym ludziom zdrowe i energiczne życie bez nieodwracalnego niszczenia integralności biosfery.
Tym, co odróżnia tę książkę od innych książek na temat sytuacji żywnościowej na świecie, jest uwzględnienie pełnego cyklu żywnościowego, od rolnictwa, przez straty po zbiorach i przetwarzanie, po jedzenie i wyrzucanie. Przyjmując naukowe podejście, Smil nie opowiada się ani za katastroficznym poglądem, że powszechny głód jest nieuchronny, ani za poglądem, który z zadowoleniem przyjmuje duży wzrost populacji jako źródło niekończącej się ludzkiej pomysłowości. Pokazuje, w jaki sposób możemy bardziej efektywnie wykorzystywać obecne zasoby i sugeruje, że jeśli zwiększymy wydajność rolnictwa, zmniejszymy ilość odpadów i zmienimy naszą dietę, przyszłe potrzeby mogą nie być tak duże, jak się spodziewamy.
Przesłanie Smila jest takie, że perspektywy mogą nie być tak jasne, jak byśmy chcieli, ale nie są przygnębiające. Chociaż bezczynność, spóźnione działania lub niewłaściwy nacisk mogą przynieść przyszłe kłopoty, mamy narzędzia, aby obrać bardziej efektywny kurs. Nie ma żadnych niemożliwych do przezwyciężenia biofizycznych powodów, dla których nie moglibyśmy wyżywić ludzkości w nadchodzących dziesięcioleciach, jednocześnie zmniejszając obciążenie, jakie nowoczesne rolnictwo nakłada na biosferę.
