Wojna i demokracja

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem esejów Paula Gottfrieda, który krytykuje ruch neokonserwatywny i bada moralny i polityczny stan współczesnego konserwatyzmu. Argumentuje, że współczesny konserwatyzm wchłonął liberalne i marksistowskie zasady, co doprowadziło do wypaczenia tradycyjnych wartości konserwatywnych. Pisarstwo Gottfrieda jest chwalone za jego głębię i jasność, zapewniając odświeżająco krytyczne spojrzenie na obecny dyskurs polityczny.

Książka jest dobrze zbadana i składa się z wciągających esejów, dzięki czemu czyta się ją szybko i wnikliwie. Czytelnicy doceniają zdolność Gottfrieda do wyrażania złożonych idei na temat współczesnego konserwatyzmu i jego wyzwań. Jego eksploracja różnych tematów jest postrzegana jako pouczająca, a jego osobiste anegdoty dodają bogatą warstwę do analizy. Książka jest uważana za wartościową dla osób zainteresowanych zrozumieniem niuansów dzisiejszej myśli konserwatywnej.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za politycznie naładowaną i kontrowersyjną, szczególnie w odniesieniu do krytyki głównego nurtu konserwatyzmu i neokonserwatystów przez Gottfrieda. Dodatkowo, stosunkowo krótka długość książki może sprawić, że niektórzy czytelnicy będą chcieli bardziej kompleksowego omówienia niektórych tematów.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

War and Democracy

Zawartość książki:

Wojna i demokracja to fascynująca antologia esejów autorstwa Paula Gottfrieda, w której zagłębia się on w szeroki zakres zagadnień historycznych i współczesnych. Gottfried wnikliwie analizuje ambitne i prawdopodobnie błędne aspiracje zachodnich mocarstw do powszechnego propagowania demokracji, misji, która często kończy się katastrofą i erozją wolności osobistych.

Autor zabiera czytelników w podróż przez zmieniający się krajobraz współczesnego Zachodu, miejsca, w którym istota fundamentalnych koncepcji została wypaczona, rodząc społeczeństwo oderwane od swoich korzeni. Opowiadając się za wczesnymi założeniami ruchu konserwatywnego, Gottfried głosi konieczność organicznej ewolucji społeczeństwa, opierając się opresyjnemu jarzmu przymusu i biurokracji. Ta wnikliwa praca podważa tradycyjne poglądy na wojnę, demokrację i społeczną metamorfozę.

"Pogląd, że wszystkie kraje muszą zostać - dobrowolnie lub kopiąc i krzycząc - doprowadzone do demokratycznej owczarni, jest zaproszeniem do wojowniczości. Pogląd, że tylko demokracje takie jak nasza mogą być pokojowe, jest tym, co Edmund Burke nazwał "uzbrojoną doktryną" (...). Traktowanie dążenia do pokoju opartego na światowym nawróceniu demokratycznym jako pokojowego przedsięwzięcia jest po prostu niedorzeczne. Jest to ledwie zamaskowana adaptacja komunistycznego celu doprowadzenia do światowej harmonii poprzez ogólnoświatową rewolucję socjalistyczną".