Antyfaszyzm: Przebieg krucjaty

Opinie czytelników

Książka zawiera zwięzły przegląd antyfaszyzmu, śledząc jego historyczne znaczenie i tło jego ruchu w Europie i USA. Omawia współczesne debaty polityczne dotyczące wielokulturowości i imigracji, łącząc je z wyzwaniami ekonomicznymi klasy robotniczej i krytykując historyczne ujęcie zbrodni faszyzmu przez ruch antyfaszystowski.

⬤ Zwięzły i pouczający w odniesieniu do historycznego kontekstu antyfaszyzmu
⬤ przydatny dla osób zainteresowanych bieżącymi debatami politycznymi
⬤ oferuje krytyczne spojrzenie na wielokulturowość i jej wpływ ekonomiczny na klasę robotniczą.

Fizyczna jakość twardej oprawy jest słaba, przypominając niskiej jakości książki publikowane samodzielnie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Antifascism: The Course of a Crusade

Zawartość książki:

Antyfaszyzmargumentuje, że obecni samozwańczy antyfaszyści nie walczą z ponownym pojawieniem się międzywojennego faszyzmu, a lewica, która twierdzi, że sprzeciwia się faszyzmowi, ma niewiele wspólnego z wcześniejszą lewicą, z wyjątkiem pewnego pokrywania się z krytycznymi teoretykami Szkoły Frankfurckiej. Paul E. Gottfried przygląda się antyfaszyzmowi od jego korzeni na początku XX wieku w Europie do jego amerykańskiej manifestacji w teraźniejszości. Sugeruje on, że kluczowym wydarzeniem dla zdefiniowania obecnego spektrum politycznego było zastąpienie rozpoznawalnej marksistowskiej lewicy lewicą intersekcjonalną, a walki polityczne i ideologiczne zostały skonfigurowane wokół tego, co stało się dominującą siłą w całym świecie zachodnim.

Gottfried omawia główne zmiany, jakie zaszły w ideologii antyfaszystowskiej od lat sześćdziesiątych XX wieku, faszystowskie i antyfaszystowskie modele państwa i założenia dotyczące natury ludzkiej, nacjonalizm kontra globalizm, antyfaszyzm amerykańskiego konserwatywnego establishmentu oraz Antifę w Ameryce. W książce znajduje się również omówienie teorii wiedzy przedstawionej przez Thomasa Hobbesa w Lewiatanie.

W Antyfaszyzmie Gottfried dochodzi do wniosku, że promowanie strachu przed faszyzmem służy dziś interesom potężnych - w szczególności tych na stanowiskach politycznych, dziennikarskich i edukacyjnych, którzy chcą zastraszać i izolować przeciwników politycznych. Wskazuje na hojne wsparcie udzielane intersekcjonalnej lewicy przez wielonarodowych kapitalistów i analizuje ruch białej klasy robotniczej w Europie - w tym byłych członków partii komunistycznych - w kierunku populistycznej prawicy, sugerując, że pokazuje to dynamikę polityczną, która różni się od starszej dialektyki między marksistami i antymarksistami.