Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest obroną teorii wojny sprawiedliwej, badającą filozoficzne i praktyczne aspekty działań wojennych z chrześcijańskiej perspektywy. Jest chwalona za wciągający styl pisania, dogłębną analizę i zdolność do kwestionowania konwencjonalnych poglądów na wojnę. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za istotną i prowokującą do myślenia, niektórzy uważają, że późniejsze rozdziały nie spełniają oczekiwań określonych na początku.
Zalety:Wciągający styl pisania, dogłębna analiza, kwestionowanie konwencjonalnych poglądów na wojnę, niezbędne do zrozumienia teorii wojny sprawiedliwej, mające zastosowanie w rzeczywistych sytuacjach, wnikliwe refleksje oparte na postaciach historycznych.
Wady:Późniejsze rozdziały mogą nie sprostać wciągającemu początkowi, mogą być mniej filozoficzne i bardziej pedantyczne, niektórzy czytelnicy uznali je za rozczarowujące w porównaniu z początkowymi oczekiwaniami.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
In Defence of War
Zawartość książki:
Pacyfizm jest popularny. Wielu uważa, że wojna jest niepotrzebna, ponieważ pokojowe sposoby rozwiązywania konfliktów są zawsze dostępne, jeśli tylko mamy wolę, by ich szukać. Albo wierzą, że wojna jest niegodziwa, ponieważ zasadniczo wiąże się z nienawiścią do wroga i niedbałością o ludzkie życie. Albo uznają absolutne prawo niewinnych jednostek do tego, by nie były celowo zabijane, co w praktyce uniemożliwia usprawiedliwienie wojny.
Pokój nie jest jednak prosty. Pokój dla jednych może pozostawić innych w spokoju, by dopuścili się masowego okrucieństwa. To, co było pokojem dla Zachodu w 1994 r., nie było pokojem dla Tutsi w Rwandzie. Dlatego też, wbrew wirusowi myślenia życzeniowego, antywojskowej karykatury i zdominowania rozważań moralnych przez mówienie o prawach In Defence of War twierdzi, że wojowniczość może być moralnie uzasadniona, nawet jeśli jest tragiczna i moralnie wadliwa.
Nawiązując do chrześcijańskiej tradycji refleksji od Augustyna do Grotiusa, książka ta potwierdza, że agresywna wojna jest karą za poważną niesprawiedliwość. Moralnie realistyczna w przestrzeganiu uniwersalnych zasad moralnych, uznaje, że moralność może przeważyć nad legalnością, usprawiedliwiając interwencję wojskową nawet w przypadku naruszenia pozytywnego prawa międzynarodowego - jak w przypadku Kosowa. Mniej cyniczny i bardziej empirycznie realistyczny w kwestii ludzkiej natury niż Hobbes, utrzymuje, że narody pragną być moralnie cnotliwe i prawe, a nie tylko bezpieczne i grube. Aspirując do praktycznego realizmu, argumentuje, że miłość i doktryna podwójnego efektu mogą przetrwać walkę.
I że ograniczenia proporcjonalności, choć realne, są jednak wystarczająco liberalne, aby objąć wojowniczość Wielkiej Brytanii w latach 1914-18. Wreszcie, w skrupulatnej analizie inwazji na Irak w 2003 r., In Defence of War kończy się opisem tego, jak różne kryteria wojny sprawiedliwej powinny być rozpatrywane razem. Dochodzi również do wniosku, że
Biorąc wszystko pod uwagę, inwazja była uzasadniona.
