Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Vercoquin and the Plankton
Nonkonformistyczna satyra zarówno na biurokrację, jak i nonkonformizm francuskiego polimata i autora Piany dni.
Napisana w wieku 23 lat dla swoich przyjaciół zimą 1943-44, Vercoquin and the Plankton była pierwszą z powieści Viana, która została opublikowana pod jego własnym nazwiskiem. Wydana w 1947 r. książka ukazała się dwa miesiące po sukcesie skandalu I Spit on Your Graves i dwa miesiące przed publikacją jego ukochanego klasyka The Foam of the Days. Jednocześnie dokument społeczny, zjadliwa satyra i manifest jazzowy, Vercoquin and the Plankton opisuje zderzenie dwóch światów pod rządami reżimu Vichy: młodzieńczego dandyzmu wiecznie imprezującego Zazousa i morderczo maniakalnej biurokracji rządowego biura standaryzacji. W tym roman clef zaczerpniętym z własnego, pełnego sprzeczności życia Viana jako muzyka jazzowego na Lewym Brzegu i inżyniera we Francuskiej Narodowej Organizacji Normalizacyjnej, czytelnik poznaje garstkę postaci zamieszkujących świat leżący gdzieś pomiędzy okupowanym Paryżem a Looney Tunes.
Boris Vian (1920-59) był francuskim polimatem, który w swoim krótkim życiu zdołał wcielić się w role pisarza, poety, dramaturga, muzyka, piosenkarza, tłumacza, krytyka muzycznego, aktora, wynalazcy i inżyniera, zanim zmarł na atak serca w wieku 39 lat, po napisaniu dziesięciu powieści, kilku tomów opowiadań, sztuk teatralnych, oper, artykułów i prawie 500 piosenek. Vian jest pamiętany jako jeden z królujących duchów powojennej paryskiej Dzielnicy Łacińskiej, przyjaciel wszystkich, od Jean-Paula Sartre'a po Raymonda Queneau i Milesa Davisa, grający na trąbce z Claude'em Abadie i Claude'em Luterem oraz mający wpływ na takie przyszłe pokrewne duchy jak Serge Gainsbourg.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)