Upadek Gondolinu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4444 głosach.

Oryginalny tytuł:

Fall of Gondolin

Zawartość książki:

W opowieści o upadku Gondolinu występują dwie największe potęgi na świecie. Jest Morgoth, najwyższe zło, niewidoczny w tej historii, ale rządzący ogromną potęgą militarną ze swojej fortecy Angband. Głęboko przeciwny Morgothowi jest Ulmo, drugi w potędze tylko Manwë, wódz Valarów.

Centralnym punktem tej wrogości bogów jest miasto Gondolin, piękne, ale nieodkryte. Zostało zbudowane i zaludnione przez elfów Noldorów, którzy, gdy mieszkali w Valinorze, krainie bogów, zbuntowali się przeciwko ich rządom i uciekli do Śródziemia. Turgon, król Gondolinu, jest znienawidzony i obawia się go Morgoth, który na próżno próbuje odkryć cudownie ukryte miasto, podczas gdy bogowie w Valinorze w gorącej debacie w dużej mierze odmawiają interwencji w celu wsparcia pragnień i planów Ulmo.

Do tego świata przybywa Tuor, kuzyn Túrina, narzędzie planów Ulmo. Prowadzony przez niego Tuor wyrusza z krainy, w której się urodził, w przerażającą podróż do Gondolinu, a w jednym z najbardziej poruszających momentów w historii Śródziemia ukazuje mu się sam bóg morza, wynurzając się z oceanu w środku burzy. W Gondolinie staje się wielki; jest żonaty z Idril, córką Turgona, a ich synem jest Eärendel, którego narodziny i ogromne znaczenie w nadchodzących dniach zostały przewidziane przez Ulmo.

W końcu nadchodzi straszne zakończenie. Morgoth dowiaduje się poprzez akt najwyższej zdrady wszystkiego, czego potrzebuje, aby przeprowadzić niszczycielski atak na miasto, z Balrogami, smokami i niezliczonymi orkami. Po drobiazgowym opisie upadku Gondolinu, opowieść kończy się ucieczką Tuora i Idril z dzieckiem Eärendel, spoglądających z rozpadliny w górach, gdy uciekają na południe, na płonące wraki ich miasta. Podróżowali do nowej historii, Opowieści o Eärendel, której Tolkien nigdy nie napisał, ale która została naszkicowana w tej książce na podstawie innych źródeł.

Po przedstawieniu Berena i Lúthien Christopher Tolkien wykorzystał ten sam tryb „historii w sekwencji” podczas pisania tego wydania Upadku Gondolinu. Według słów J.R.R. Tolkiena była to „pierwsza prawdziwa opowieść o tym wyimaginowanym świecie” i wraz z Berenem i Lúthien oraz Dziećmi Húrina uważał ją za jedną z trzech „Wielkich Opowieści” Starszych Dni.