Ocena:
Książka „Traditional Japanese Poetry: An Anthology” autorstwa Stevena D. Cartera, jest bardzo chwalona za obszerną kolekcję japońskich wierszy, obejmującą okres od starożytności do czasów współczesnych. Recenzenci doceniają jasne tłumaczenia, wnikliwe komentarze i kontekst historyczny przedstawiony w wierszach. Jest to cenne źródło wiedzy zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników zainteresowanych japońską poezją.
Zalety:Wszechstronny zbiór ponad 1100 wierszy z różnych okresów historii Japonii.
Wady:Przejrzyste i piękne tłumaczenia z pomocnymi komentarzami i kontekstowymi informacjami o poetach.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Traditional Japanese Poetry: An Anthology
Ta antologia gromadzi w wygodnej formie bogaty wybór japońskiej poezji w tradycyjnych gatunkach sięgających od czasów najdawniejszych do XX wieku. Z ponad 1100 wierszami jest to najbardziej zróżnicowany i wszechstronny wybór tradycyjnej poezji japońskiej dostępny obecnie w języku angielskim.
Ezra Pound nazwał poezję "najbardziej skoncentrowaną formą ekspresji werbalnej", a wielcy poeci Japonii pisali wiersze tak naładowane i skompresowane, jak tylko wiersze mogą być. Język japoński, z niewielką liczbą spółgłosek i jeszcze mniejszą liczbą samogłosek, nie nadaje się do rozbudowanych form, przez co małe wydają się lepsze i być może potężniejsze. Istnieje również kontekst historyczny, w którym rozwinęła się japońska poezja - wysoce wyrafinowane społeczeństwo wczesnych dworów Nara i Kioto. W tym otoczeniu poezja była używana zarówno do komunikacji między kochankami i przyjaciółmi, jak i do ekspresji artystycznej, a tradycja kryptycznych wypowiedzi ewoluowała, z notatkami przekazywanymi z rękawa do rękawa lub zagadkami wymienianymi ukradkiem w nocy.
Dodajmy do tego wysokie poczucie przyzwoitości, które dominowało w społeczeństwie dworskim przez wieki, a otrzymamy warunki, które doprowadziły do rozwoju klasycznego uta (zwanego także tanka lub waka), trzy-jednosylabowej formy, która stanowi podstawę praktycznie całej poezji napisanej w języku japońskim między 850 a 1900 rokiem.
Wybierając wiersze, kompilator dał pierwszeństwo autorom i dziełom ogólnie uznanym przez japońskich uczonych za mające wielkie znaczenie artystyczne i / lub historyczne. Z tego powodu główni poeci, tacy jak Kakinomoto no Hitomaro, Izumi Shikibu, Saigyo i Matsuo Basho są szczególnie ważnymi zbiorami, takimi jak Man'yoshu, Kokinshu i Shin kokinshu. Ponadto tom zawiera również próbki gatunków, takich jak dziennik poetycki, wiersz powiązany, formy chińskie i wiersz komiksowy.
