Ocena:

Książka przedstawia skomplikowany romans między przyjaciółmi z dzieciństwa, Gideonem i Andi, którzy spędzają razem święta w śniegu. Książka porusza tematy miłości, dynamiki rodzinnej i uzdrowienia z traumy z przeszłości, szczególnie w odniesieniu do surowego ewangelickiego wychowania Gideona. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło humor, emocjonalną głębię i styl narracji, inni uważali, że książka jest nierówna i zbyt mocno koncentruje się na kwestiach rodzinnych, a nie na romantycznym związku.
Zalety:Angażujący rozwój postaci, silne wątki emocjonalne, doskonała równowaga humoru, zrozumiała eksploracja rodzinnej traumy, dobrze skonstruowana podwójna narracja i fascynujący romans, który buduje napięcie i chemię.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że tempo jest powolne lub nierówne, szczególnie w drugiej połowie, i czuli, że skupienie się na rodzinnych problemach Gideona odciąga uwagę od romansu. Inni wyrazili rozczarowanie działaniami postaci lub stwierdzili, że zachowanie Andi było czasami odpychające.
(na podstawie 123 opinii czytelników)
The Two Week Roommate (Large Print): A Grumpy / Sunshine Romance
Kiedyś byliśmy najlepszymi przyjaciółmi, teraz jesteśmy razem w śniegu.
Prawdopodobnie są gorsze rzeczy niż utknięcie w odległej chacie z surowym, ale zrzędliwym strażnikiem leśnym, który uratował mi życie podczas zamieci. Na przykład zostać zmasakrowanym przez niedźwiedzia, choć może wolałbym to od jedzenia śniadania z Gideonem Bellem, facetem, który prawie zrujnował mi życie, gdy byliśmy dziećmi.
To było dwadzieścia lat temu. Od tamtej pory nie rozmawialiśmy. Nasze rodziny nadal się nienawidzą, a nasze życia są zupełnie inne. Nie jestem pewien, czy mamy ze sobą coś wspólnego poza wspomnieniami z dzieciństwa.
Ale kiedy jesteśmy tylko we dwoje przez kilka tygodni, nic z tego nie ma znaczenia.
Liczy się sposób, w jaki Gideon marudzi, ale robi mi herbatę dokładnie tak, jak lubię. Liczy się to, że zawsze daje mi miejsce na kanapie najbliżej kominka. Liczy się to, jak na mnie patrzy, gdy myśli, że nie zwracam na niego uwagi.
A te wspomnienia z dzieciństwa? Jest we wszystkich moich ulubionych.
Tutaj, w domku, łatwo jest zapomnieć o tym wszystkim, bo tak dobrze jest go całować. Łatwo jest spędzić dziką noc przed kominkiem i obudzić się wciąż razem. Ale z powrotem w prawdziwym świecie, gdzie wszystko, co nas rozdzieliło, wciąż żyje i kopie? Jest o wiele trudniej.
Czy Gideon i ja możemy naprawić to, co zepsuło się dwadzieścia lat temu, czy też to, co dzieje się w kabinie, musi pozostać w kabinie?