Ocena:

The Hookup Equation to czwarta książka z serii Loveless brothers autorstwa Roxie Noir, skupiająca się na romansie między Calebem, profesorem college'u, a Thalią, jego studentką. Narracja oferuje piękną prozę, wiarygodne postacie i wciągającą historię, choć dynamika nauczyciel-uczeń budzi wątpliwości etyczne u niektórych czytelników. Książka zawiera humor, dramatyzm i emocjonalną głębię, podczas gdy zakończenie rozczarowało niektórych.
Zalety:Piękna proza i płynność pisania, przekonujące i wiarygodne postacie, dobry humor i dowcipne przekomarzanie się, wciągająca fabuła z niespodziankami, głębia emocjonalna i satysfakcjonujące HEA (happily ever after).
Wady:Obawy, że dynamika relacji nauczyciel-uczeń może być problematyczna, mieszane uczucia co do rozwoju postaci w porównaniu z poprzednimi książkami z serii, niektórzy uważali, że zakończenie było niesatysfakcjonujące lub brakowało mu dojrzałości, przewidywalne elementy fabuły.
(na podstawie 238 opinii czytelników)
Naucz mnie wszystkiego.
Całe życie byłam grzeczną dziewczynką. Przestrzegam zasad jak nikt inny. Przestrzegam wytycznych, jakbym się do tego urodziła. Pokaż mi linię, a ją przekroczę.
Jestem nawet dwudziestodwuletnią dziewicą. Dobro to moje drugie imię.
A potem łamię jedną malutką zasadę. Malutką. Nieistotną.
Następną rzeczą, jaką wiem, jest to, że jestem uwięziona z niesamowicie przystojnym nieznajomym. Ma oczy jak oszlifowane szmaragdy, bicepsy, które sprawiają, że kręci mi się w głowie i uśmiech, który sprawia, że zastanawiam się nad wszystkimi moimi życiowymi wyborami.
Uciekamy razem z barowej łazienki. Idziemy na zaimprowizowaną randkę. Dzielimy najgorętszy pocałunek w moim życiu, który sprawia, że mam ochotę na więcej. Obiecujemy sobie, że jeszcze się zobaczymy.
Okazuje się, że widzimy się następnego ranka.
Na moich zajęciach z rachunku różniczkowego.
Które on prowadzi.
Moim przystojnym, seksownym partnerem jest profesor Loveless i będziemy się często spotykać. W każdy poniedziałek, środę i piątek przez cały semestr.
Nie mamy innego wyjścia, jak tylko to odwołać. Oboje mamy zbyt wiele do stracenia: ja mogę stracić stypendium, a on całą swoją karierę.
Ale nie mogę odwołać tego, co czuję.
Nie mogę odwołać tego, jak wygląda, gdy zakasuje rękawy i tłumaczy wyimaginowane liczby.
Nie mogę odwołać gorących spojrzeń, sposobu, w jaki nasze dłonie dotykają się, gdy oddaję pracę domową, ani wspomnienia jego ciała przyciskającego się do mojego tamtej nocy.
Jestem dziewicą.
On jest moim profesorem.
Jeśli się poddamy, może nas to kosztować wszystko.
Ale jestem zmęczona byciem grzeczną dziewczynką.