Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółową i osobistą relację z placówki Morganza, szkoły poprawczej, która wzbudziła strach wśród lokalnej społeczności ze względu na panujące w niej surowe warunki. Napisana przez osobę z doświadczeniem z pierwszej ręki, oddaje zarówno kontekst historyczny, jak i indywidualne historie, dzięki czemu jest to fascynująca lektura, szczególnie dla osób zaznajomionych z tym obszarem. Niektórzy czytelnicy mogą jednak uznać postawę autora i niektóre udramatyzowane dialogi za problematyczne.
Zalety:⬤ Wciągająca i szybka narracja, która przykuwa uwagę czytelnika.
⬤ Oferuje osobiste relacje i wgląd w działanie Morganzy.
⬤ Zapewnia kontekst historyczny i potwierdza lokalne legendy otaczające obiekt.
⬤ Wywołuje silne emocje i wspomnienia u osób zaznajomionych z okolicą.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że dialogi autora są fikcyjne lub udramatyzowane.
⬤ Przemawia przede wszystkim do osób mieszkających lub posiadających wiedzę na temat okolic Pittsburgha, potencjalnie alienując szersze grono odbiorców.
⬤ Tematyka może być niepokojąca i może nie być odpowiednia dla wrażliwych czytelników.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Morganza, 1967: Life in a Legendary Reform School
Zawartość książki:
Świeżo po ukończeniu college'u David Stuart odłożył studia magisterskie, by podjąć pracę w pobliżu swojego domu w Zachodniej Wirginii jako doradca w Centrum Rozwoju Młodzieży w Canonsburgu w Pensylwanii. Ośrodek ten, znany lokalnie jako Morganza, został założony w XIX wieku jako farma dla osieroconych chłopców.
W latach sześćdziesiątych XX wieku Morganza od dawna cieszyła się złowrogą reputacją, gdy została przekształcona w ośrodek zatrzymań dla młodzieży z hrabstwa Allegheny skazanej za przestępstwa, od drobnych kradzieży po napady z bronią w ręku, gwałty i morderstwa. Zgłaszając się do służby podczas burzliwego rasowo i rozdartego zamieszkami lata 1967 roku, Stuart opisuje życie uczniów i personelu w tym, co w rzeczywistości było obozem karnym dla młodzieży. W obliczu rażących niedociągnięć w metodach resocjalizacji stosowanych przez szkołę poprawczą, Stuart irytował biurokrację, opowiadając się za zatrzymanymi, których jedynymi przestępstwami były brak wykształcenia i przynależność do niewłaściwej rasy lub klasy ekonomicznej.
Konfrontował się z instytucją, która odmawiała rozróżnienia między zatwardziałymi przestępcami a tymi, którzy skorzystaliby na rzeczywistej reformie. W książce „The Morganza” z 1967 roku Stuart przedstawia brutalnie szczery - momentami wzruszający - wewnętrzny obraz systemu wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich, który bardzo potrzebował naprawy.
