The Epicurean: Kompletny traktat analitycznych i praktycznych badań nad sztuką kulinarną

Opinie czytelników

„The Epicurean” Charlesa Ranhofera to kompleksowe źródło informacji na temat gotowania, które łączy w sobie spostrzeżenia historyczne ze szczegółowymi technikami gotowania z końca XIX wieku. Służy jako cenne źródło informacji dla poważnych kucharzy i jest szczególnie znany ze swojej dokładności i wartości rozrywkowej.

Obszerna zawartość historyczna, dokładne odniesienie do technik gotowania, zabawna lektura, zawiera oryginalne przepisy Del Monico's, odpowiednie zarówno dla szefów kuchni, jak i entuzjastów jedzenia, dobrze ilustrowane, uważane za klasyczne.

Niektóre koncepcje mogą być przestarzałe, gęste informacje, które mogą przytłoczyć zwykłych czytelników, nie koncentrują się na nowoczesnych trendach kulinarnych, mogą nie spełniać oczekiwań osób poszukujących współczesnych przepisów.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Epicurean: A Complete Treatise of Analytical and Practical Studies on the Culinary Art

Zawartość książki:

2011 Reprint wydania z 1920 roku. Pełne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.

Pierwotnie opublikowane w 1894 roku w dwóch tomach, nasze jest kompletnym wydaniem z 1920 roku w jednym tomie. Była to przełomowa publikacja, kulminacja niezwykłej kariery. Została uznana za „jeden z najbardziej kompletnych traktatów tego rodzaju, jakie kiedykolwiek opublikowano”, napisał New York Times w chwili śmierci Ranhofera.

Dzieło to, będące wspaniałą skarbnicą kulinarnych instrukcji, stanowi również historyczny skarb, rejestrując kalejdoskop wybranych potraw, wyszukanych prezentacji i uroczystych okazji, którym Ranhofer i Delmonico's przewodniczyli. Publikacja książki spowodowała, że gazety zaczęły zwracać uwagę na funkcjonowanie nowojorskich restauracji i techniki szefów kuchni, którzy je prowadzili. Ranhofer, udzielając wywiadu na ten temat, wymienił najważniejsze punkty prowadzenia kuchni składającej się z czterdziestu pięciu kucharzy.

Kolacja musi być nie tylko dobrze ugotowana, ale „równie dobrze wyeksponowana”. Sam przygotowywał wszystkie zupy, uważając je za wyznacznik reputacji restauracji. Zarówno kelnerzy, jak i szefowie kuchni musieli wiedzieć, jak odmierzać czas pomiędzy kolejnymi daniami.

Zwrócił też uwagę, że niekoniecznie najdroższe dania są najlepsze. Obficie ilustrowana 800 ilustracjami.