Ocena:
These Old Shades autorstwa Georgette Heyer to urzekający romans historyczny osadzony w XVIII-wiecznej Francji. Historia obraca się wokół Justina Alastaira, księcia Avon, który zostaje spleciony z młodym chłopcem o imieniu Léon, który w rzeczywistości jest dziewczyną o imieniu Leonie w przebraniu. Powieść porusza tematy odkupienia, intrygi i niekonwencjonalnej miłości na tle struktur społecznych i różnic klasowych. Krytycy chwalą wciągające postacie, humor i złożoną narrację, choć niektórzy wyrażają obawy dotyczące różnicy wieku i pewnej dynamiki postaci.
Zalety:⬤ Angażujące i dobrze rozwinięte postacie, zwłaszcza książę Avon i Leonie.
⬤ Bogate szczegóły historyczne i żywa sceneria XVIII-wiecznej Francji.
⬤ Inteligentny humor i dowcipne dialogi przywodzące na myśl klasyczną literaturę; porównania do Wodehouse'a.
⬤ Złożona fabuła z elementami intrygi, tajemnicy i romansu.
⬤ Historia zapewnia świeże spojrzenie na gatunek z unikalnymi łukami postaci i motywami odkupienia.
⬤ Różnica wieku i dynamika władzy w romansie może sprawić, że niektórzy czytelnicy poczują się niekomfortowo (41-letni Duke i 19-letnia Leonie).
⬤ Niektóre wydania zawierają znaczące błędy edycyjne, powodujące frustrację wśród czytelników.
⬤ Fabuła może być czasami zawiła, z dużą obsadą postaci, które mogą być trudne do śledzenia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że charakterystyka Leonie jest nieco niedojrzała lub brakuje jej głębi.
(na podstawie 739 opinii czytelników)
These Old Shades
These Old Shades pierwotnie miało być kontynuacją pierwszej powieści Heyer The Black Moth, która odkupiłaby diabelski Belmanoir. Ponieważ jednak Czarna ćma była melodramatem i sequel per se nie pasowałby do fabuły, zdecydowała się uczynić nową powieść samodzielną, zmieniła imiona wielu postaci i uczyniła je "cieniami" swoich dawnych postaci w These Old Shades.
Tytuł został zaczerpnięty z wiersza epilogowego Austina Dobsona do jego zbioru esejów Eighteenth Century Vignettes.
Powieść odniosła natychmiastowy sukces i ugruntowała pozycję autorki jako pisarki.
Heyer zasadniczo ustanowiła gatunek romansu historycznego i jego podgatunek - romans regencji. Jej romanse były inspirowane twórczością Jane Austen. Aby zapewnić dokładność, Heyer zbierała prace referencyjne i prowadziła szczegółowe notatki na temat wszystkich aspektów życia w Regencji. Podczas gdy niektórzy krytycy uważali, że powieści są zbyt szczegółowe, inni uważali poziom szczegółowości za największy atut Heyer. Jej skrupulatna natura była również widoczna w jej powieściach historycznych; Heyer odtworzyła nawet przeprawę Wilhelma Zdobywcy do Anglii w swojej powieści The Conqueror.
Począwszy od 1932 roku Heyer wydawała jedną powieść romansową i jeden thriller rocznie. Jej mąż często dostarczał podstawowe zarysy fabuł jej thrillerów, pozostawiając Heyer rozwijanie relacji między postaciami i dialogów, aby ożywić historię. Chociaż wielu krytyków opisuje powieści detektywistyczne Heyer jako nieoryginalne, inni, tacy jak Nancy Wingate, chwalą je "za dowcip i komedię, a także za dobrze utkane wątki".
