Talent pana Ripleya

Opinie czytelników

Książka „Utalentowany pan Ripley” to złożony thriller psychologiczny, który bada życie utalentowanego, ale moralnie dwuznacznego bohatera. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za intrygującą i dobrze skonstruowaną, niektórzy uważali, że książka została przyćmiona przez jej kinową adaptację i nie jest warta przeczytania w porównaniu z filmem.

Wiele recenzji podkreślało dobrze rozwinięte postacie, wciągającą fabułę i wysokiej jakości pisarstwo Patricii Highsmith. Chwalono również głębię psychologiczną i tematy związane z moralnością i ambicją, co czyni tę książkę atrakcyjną lekturą dla osób zainteresowanych klasyczną literaturą i thrillerami psychologicznymi.

Kilku recenzentów zauważyło, że książka może być powolna i pozbawiona emocji w porównaniu z adaptacją filmową. Pojawiły się komentarze, że książka wydaje się przestarzała i nie warta inwestycji, a niektórzy sugerowali, że czytelnicy powinni po prostu obejrzeć film.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

El Talento de Mr. Ripley

Zawartość książki:

Co jest talentem Toma Ripleya, jego instynktem przetrwania, moralnym chłodem, umiejętnością zarabiania pieniędzy i wspinania się po drabinie społecznej, a może jego umiejętnością omijania skrupułów i sprzeczności?

Ta zawiła i przewrotna powieść, osadzona we Włoszech urzekającej dekadencji, to mise-en-scène pana Ripleya, młodego mężczyzny, który skuszony możliwością bycia kimś innym i prowadzenia innego życia, nie zawaha się przed fałszowaniem podpisów, podszywaniem się pod osobowości i popełnianiem przestępstw.

Opowiedziana z jego ekscentrycznego punktu widzenia historia stawia nas na jego miejscu, miejscu złego, zmusza nas do przejścia przez jego zakamarki i frustracje oraz rozbraja nas nieodpartym uwodzeniem. Nie ma tu żadnej zagadki do rozwiązania, poza tą dotyczącą niezgłębionej duszy i tak już mitycznego bohatera: jego niejednoznaczności, ostatecznej samotności, ukrytej homoseksualności, pragnienia pozostawienia za sobą nieszczęśliwej przeszłości zwykłego bostońskiego chłopca. Wstrzymując oddech, kontemplujemy mysz w jego pułapce na myszy, trzymając się nici przeznaczenia, w którym przypadek również odegra rolę. Dopiero na końcu, teraz całkowicie skażeni, zdecydujemy, czy westchnąć z ulgą, czy nie.

Sara Mesa.

Ilustracja na okładce: Pablo Gallo.