Ocena:
Recenzje użytkowników odzwierciedlają szereg opinii na temat książki, podkreślając jej wciągającą, pełną napięcia fabułę i rozwój postaci, ale także zauważając problemy z wiarygodnością i rozwiązaniem. Podczas gdy wielu czytelników docenia styl pisania Patricii Highsmith i złożoność Toma Ripleya, niektórzy uważają, że fabule brakuje intensywności i intrygi pierwszej książki, co ogólnie skutkuje mniej satysfakcjonującym doświadczeniem.
Zalety:⬤ Wciągające napięcie i dobrze skonstruowana fabuła.
⬤ Złożony i fascynujący rozwój postaci, zwłaszcza Toma Ripleya.
⬤ Zdolność do utrzymania zainteresowania czytelnika nawet przy powolnym rozwoju fabuły.
⬤ Styl pisania Highsmith jest wciągający i bogaty w opisy.
⬤ Odpowiednia eksploracja tematów takich jak tożsamość i moralność.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że fabuła jest przewidywalna i brakuje jej napięcia w porównaniu do pierwszej książki.
⬤ Elementy niewiarygodności i nierealistyczne zachowanie postaci, utrudniające niektórym czytelnikom zawieszenie niewiary.
⬤ Kilka komentarzy na temat nagłego zakończenia książki bez rozwiązania, co prowadzi do niezadowolenia.
⬤ Ripley jest przedstawiona jako tracąca złożoność, stając się bardziej zwykłym obserwatorem niż aktywną postacią.
(na podstawie 168 opinii czytelników)
Ripley Under Ground
Tom Ripley, „biseksualny psychopata i fałszerz dzieł sztuki, który morduje bez wyrzutów sumienia, gdy jego wygody są zagrożone” („New York Times Book Review”), był ulubioną kreacją Patricii Highsmith.
W tych tomach znajdujemy Ripleya we francuskiej posiadłości z bogatą żoną, światowej klasy kolekcją dzieł sztuki i przeszłością do ukrycia. W Ripley Under Ground (1970) fałszerstwo sztuki idzie nie tak, a Ripleyowi grozi zdemaskowanie, w The Boy Who Followed Ripley (1980) Highsmith bada dziwaczną ojcowską relację Ripleya z młodym uciekinierem, którego uprowadzenie wciąga ich w podejrzane podziemia Berlina, a w Ripley Under Water (1991) Ripley zostaje skonfrontowany przez szpiegującą amerykańską parę, która ma obsesję na punkcie zniknięcia kolekcjonera sztuki, który odwiedził Ripleya lata wcześniej.
Bardziej niż jakakolwiek inna amerykańska postać literacka, Ripley zapewnia „soczewkę do podglądania złowrogich machinacji ludzkiego zachowania” (John Freeman, Pittsburgh Gazette ).
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)