Ocena:
Recenzje podkreślają różne doświadczenia z „Grą Ripleya” Patricii Highsmith, trzecią książką z serii Ripley. Podczas gdy wielu czytelników docenia eksplorację złożonego charakteru Toma Ripleya i uważa fabułę za wciągającą, inni wyrażają rozczarowanie motywacjami postaci i wymyślnością fabuły. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest często postrzegana jako thriller psychologiczny, który zagłębia się w psychikę Ripleya, choć jej nieprawdopodobne elementy i problemy z formatowaniem przyciągnęły krytykę.
Zalety:Wciągająca eksploracja mrocznej psychiki Ripley.
Wady:Mocny rozwój postaci, szczególnie Jonathana.
(na podstawie 105 opinii czytelników)
Ripley's Game
Mieszkający w eleganckiej francuskiej posiadłości ze swoją elegancką żoną dziedziczką, Tom Ripley, u progu wieku średniego, nie jest już tym utalentowanym przybyszem z "Utalentowanego pana Ripleya".
Dorobiwszy się znacznego majątku dzięki długiej karierze przestępczej - fałszerstwom, wymuszeniom, seryjnym morderstwom - Ripley wciąż odczuwa niezaspokojony apetyt i pragnie wrócić do gry. W "Grze Ripleya", opublikowanej po raz pierwszy w 1974 roku, klasyczny kameleon Patricii Highsmith rozkoszuje się możliwością jednoczesnego odwdzięczenia się za zniewagę i pomocy przyjacielowi w popełnieniu przestępstwa - i ucieczki z idyllicznej emerytury.
Ta trzecia powieść w serii Highsmith jest jedną z jej najbardziej zniuansowanych psychologicznie - szczególnie pamiętną ze względu na mroczny, absurdalny humor - i została okrzyknięta przez krytyków za umiejętność manipulowania tropami gatunku. Tworząc Ripley, jedną z najbardziej uwodzicielskich socjopatek w literaturze, Highsmith przewidziała takie postacie jak Norman Bates i Hannibal Lecter na wiele lat przed ich pojawieniem się.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)