Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że „So Vast the Prison” Assii Djebar to złożona i ambitna powieść, która porusza tematy dynamiki władzy, płci i tożsamości kulturowej, osadzona na tle historii Algierii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają książkę za wnikliwą i bogatą w poetyckie szczegóły, inni zmagają się z jej wymagającą strukturą i gęstą narracją.
Zalety:Książka jest chwalona za dopracowaną konstrukcję, wnikliwe tematy dotyczące płci i relacji władzy oraz poetycki styl. Czytelnicy, którzy głęboko angażują się w kontekst kulturowy i historyczny, uznają ją za satysfakcjonującą. Bogactwo opisów i głębia kulturowa są również doceniane, szczególnie w przedstawianiu życia kobiet w postkolonialnej Afryce Północnej.
Wady:Wielu czytelników uważa książkę za trudną w odbiorze, zwłaszcza ci, którzy nie są zaznajomieni z francuskim postmodernizmem. Narracja może być postrzegana jako zawiła i czasami nudna, szczególnie gdy przechodzi do narracji historycznych. Niektórzy uważali, że nie dostarcza ona wglądu w kulturę, którego oczekiwali, a pleciony format może być trudny w nawigacji.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
So Vast the Prison
Zawartość książki:
So Vast the Prison to dwuwątkowa opowieść o nowoczesnej, wykształconej Algierce żyjącej w męskim społeczeństwie i, co nie powinno dziwić, żyjącej życiem pełnym sprzeczności. Djebar porusza również kwestie międzykulturowe, pisząc po francusku w arabskim społeczeństwie (faktyczny akt pisania kontrastuje z silnymi tradycjami ustnymi rdzennej kultury), jako kobieta, która widziała rewolucję w postkolonialnym kraju i jako Algierka żyjąca na wygnaniu.
W tej nowej powieści Djebar błyskotliwie rozgrywa te sprzeczności na tle krwawej historii Kartaginy, wielkiej cywilizacji, do której Berberowie byli kiedyś porównywani, i czyni ją zarówno hołdem dla utraty kultury berberyjskiej, jak i punktem spotkania kultury i języka. Jako opowieść o doświadczeniach jednej kobiety w Algierii, jest to opowieść prywatna, ale osadzona w rozległej historii.
Assia Djebar jest radykalnie wyjątkowym głosem w świecie literatury, a jej twórczość ostatecznie wykracza poza specyfikę Algierii i obejmuje, w surowym, ale zmysłowym języku, uniwersalne tematy przemocy, intymności, ostracyzmu, wiktymizacji i wygnania.
