Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wymagającą, ale satysfakcjonującą lekturą, która bada złożone tematy płci i kultury w kontekście postkolonialnym. Czytelnicy wyrażają zarówno uznanie dla bogatej narracji, jak i krytykują jej zawiłości, co sprawia, że jest to doświadczenie polaryzujące.
Zalety:Bogaty w opisy i głębię kulturową, oferuje wgląd w relacje władzy, pięknie utkany styl narracji, wymaga krytycznego zaangażowania i zrozumienia kontekstu kulturowego, pozostawia nawiedzające wrażenie.
Wady:Trudna do czytania bez wcześniejszej znajomości francuskiej literatury postmodernistycznej, momentami może wydawać się sucha lub nudna, brakuje jej jasnych celów i może nie zapewniać szerszego spojrzenia na kobiety w różnych kulturach.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
So Vast the Prison
Zawartość książki:
So Vast the Prison to dwuwątkowa opowieść o nowoczesnej, wykształconej Algierce żyjącej w męskim społeczeństwie i, co nie powinno dziwić, żyjącej życiem pełnym sprzeczności. Djebar porusza również kwestie międzykulturowe, pisząc po francusku w arabskim społeczeństwie (faktyczny akt pisania kontrastuje z silnymi tradycjami ustnymi rdzennej kultury), jako kobieta, która widziała rewolucję w postkolonialnym kraju i jako Algierka żyjąca na wygnaniu.
W tej nowej powieści Djebar błyskotliwie rozgrywa te sprzeczności na tle krwawej historii Kartaginy, wielkiej cywilizacji, do której Berberowie byli kiedyś porównywani, i czyni ją zarówno hołdem dla utraty kultury berberyjskiej, jak i punktem spotkania kultury i języka. Jako opowieść o doświadczeniach jednej kobiety w Algierii, jest to opowieść prywatna, ale osadzona w rozległej historii.
Assia Djebar jest radykalnie wyjątkowym głosem w świecie literatury, a jej twórczość ostatecznie wykracza poza specyfikę Algierii i obejmuje, w surowym, ale zmysłowym języku, uniwersalne tematy przemocy, intymności, ostracyzmu, wiktymizacji i wygnania.
