Tabula Rasa: Tom 1

Opinie czytelników

„Tabula Rasa” Johna McPhee to zbiór krótkich narracji odzwierciedlających nieukończone projekty, osobiste doświadczenia i interakcje na przestrzeni jego życia. Praca oferuje wgląd w jego proces pisania i historyczne anegdoty, ukazując jego dowcip i humor. Czytelnicy doceniają konwersacyjny ton i zróżnicowany zakres tematów, choć niektórzy uważają, że kompilacji brakuje spójności ze względu na jej fragmentaryczny charakter.

⬤ Zapewnia wgląd w życie i twórczość autora.
⬤ Wciągający i humorystyczny styl pisania.
⬤ Nostalgiczne i refleksyjne spojrzenie na niedokończone projekty. # Apeluje do fanów literatury faktu i kreatywnego pisania.
⬤ Żywe opisy i interesujące anegdoty, które pobudzają ciekawość.
⬤ Dobra do swobodnej lektury z krótkimi, łatwymi do przyswojenia fragmentami.

⬤ Fragmentaryczna natura książki może nie być spójna dla niektórych czytelników.
⬤ Niektóre materiały mogą wydawać się powtarzalne lub wcześniej omówione w innych jego pracach.
⬤ Zawiera niedokończone pomysły, które niektórzy czytelnicy mogą uznać za niesatysfakcjonujące.
⬤ Okładka w miękkiej oprawie jest opisywana jako słaba.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tabula Rasa: Volume 1

Zawartość książki:

Wciągający przegląd kariery legendy literatury, podkreślający pracę, której nigdy nie ukończył i dlaczego.

Zdobywca nagrody Pulitzera John McPhee przez ponad siedem dekad wyznaczał standardy literackiej literatury faktu. Oceniając pasma górskie, piłki golfowe i każdą organiczną i nieorganiczną rzecz pomiędzy nimi, stał się naszym najważniejszym rzemieślnikiem zabawy i precyzji, konstruując nieskazitelnie zaprojektowane badania zderzeń nauki, natury i ich ludzkich materiałów.

W Tabula Rasa, Volume 1, McPhee spogląda wstecz na swoją karierę z punktu widzenia szuflady biurka, odzyskując, poprawiając i zastanawiając się nad pracą, której nigdy nie ukończył ani nie opublikował; czyniąc to, oferuje nam bogatą i satysfakcjonującą mozaikę pisarskiego życia. Wspomina lunch z Thorntonem Wilderem, kolację z Henrym Luce'em i oglądanie fajerwerków z jachtu Malcolma Forbesa; bada krzywą wieżę w Pizie i korupcję czasu gry w koszykówkę uniwersytecką; podróżuje po Hiszpanii i wyspach środkowej Kalifornii; i zastanawia się nad wyzwaniami związanymi z pisaniem o nauce, nauczaniem w czasie pandemii i przekonaniem The New Yorker do opublikowania całej książki o pomarańczach. Rezultatem jest świeże badanie wyjątkowej planety McPhee oraz szybkie i zabawne wprowadzenie do jego niezrównanej pracy.