Sztuka życia

Opinie czytelników

Książka „Sztuka życia” Zygmunta Baumana bada znaczenie szczęścia w społeczeństwie konsumpcyjnym, podkreślając filozoficzne i socjologiczne implikacje indywidualizmu i materializmu. Krytykuje dążenie do szczęścia jako nieuchwytny cel, oferując jednocześnie przemyślane badanie wyzwań współczesnego życia. Pomimo swojej nieco powtarzalnej natury, prezentuje głębokie spostrzeżenia i optymistyczną perspektywę dokonywania etycznych wyborów pośród presji społecznej.

⬤ Wnikliwe i prowokujące do myślenia spojrzenie na współczesne społeczeństwo i dążenie do szczęścia.
⬤ Przejrzysty i zwięzły styl pisania, dzięki czemu złożone idee stają się przystępne.
⬤ Skutecznie łączy filozoficzne i socjologiczne punkty widzenia.
⬤ Aktualne tematy związane z bieżącymi wyzwaniami finansowymi i społecznymi.
⬤ Oferuje optymistyczne spojrzenie na indywidualną sprawczość i wybory moralne.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że relacja jest nieco powtarzalna.
⬤ Tematy mogą być postrzegane jako przygnębiające, zwłaszcza krytyka współczesnego konsumpcjonizmu.
⬤ Czytelnicy niezaznajomieni z wcześniejszymi pracami Baumana mogą uznać niektóre koncepcje za trudne.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Art of Life

Zawartość książki:

W naszym zindywidualizowanym społeczeństwie wszyscy jesteśmy artystami życia - czy o tym wiemy, czy nie, czy tego chcemy, czy nie, czy nam się to podoba, czy nie, na mocy dekretu społeczeństwa, jeśli nie z własnego wyboru. W tym społeczeństwie wszyscy oczekujemy, słusznie lub nie, że nadamy naszemu życiu cel i formę, wykorzystując nasze własne umiejętności i zasoby, nawet jeśli brakuje nam narzędzi i materiałów, w które muszą być wyposażone pracownie artystów, aby dzieło artysty mogło zostać wymyślone i wykonane. I jesteśmy chwaleni lub cenzurowani za wyniki - za to, co udało nam się lub nie udało, za to, co osiągnęliśmy lub straciliśmy.

W naszym płynnym, nowoczesnym społeczeństwie jesteśmy również uczeni wierzyć, że celem sztuki życia powinno być i może być szczęście - choć nie jest jasne, czym jest szczęście, obrazy szczęśliwego stanu wciąż się zmieniają, a stan szczęścia pozostaje przez większość czasu czymś jeszcze nieosiągniętym.

Ta nowa książka Zygmunta Baumana - jednego z najbardziej oryginalnych i wpływowych współczesnych myślicieli społecznych - nie jest książką o projektach sztuki życia ani książką "jak to zrobić": konstrukcja projektu życia i sposób, w jaki jest on realizowany, jest i nie może być indywidualną odpowiedzialnością i indywidualnym osiągnięciem. Zamiast tego jest to błyskotliwy opis warunków, w których wybierane są nasze projekty na życie, ograniczeń, które mogą być nałożone na ich wybór oraz wzajemnego oddziaływania projektu, przypadku i charakteru, które kształtują ich realizację. Wreszcie, co nie mniej ważne, jest to studium sposobów, w jakie nasze społeczeństwo - płynne, nowoczesne, zindywidualizowane społeczeństwo konsumentów - wpływa (ale nie determinuje) sposobu, w jaki konstruujemy i opowiadamy o naszych życiowych trajektoriach.