Retrotopia

Opinie czytelników

Książka „Retrotopia” Zygmunta Baumana spotkała się z mieszanką uznania za głęboką, prowokującą do myślenia analizę współczesnego społeczeństwa i krytyki za gęsty i złożony styl pisania. Podczas gdy wielu czytelników uważa spostrzeżenia Baumana na temat nostalgii i tęsknoty za przeszłością za głębokie i dobrze zbadane, inni postrzegają jego język jako zbyt skomplikowany i trudny do strawienia.

⬤ Głęboka i wnikliwa analiza współczesnego społeczeństwa i nostalgii.
⬤ Prowokujące do myślenia koncepcje, które rezonują ze współczesnymi kwestiami.
⬤ Erudycja i doświadczenie Baumana dodają głębi dyskusji.
⬤ Bogactwo pomysłów i perspektyw, które mogą pobudzić do dalszej refleksji.
⬤ Istotna wartość dla osób zainteresowanych socjologią, filozofią i krytyką kulturową.

⬤ Gęsto napisana i wymagająca aktywnego zaangażowania, przez co trudna dla zwykłych czytelników.
⬤ Niektórzy uważają, że styl pisania jest nużący i zbyt skomplikowany.
⬤ Dla osób zaznajomionych z twórczością Baumana książka może wydawać się pozbawiona niespodzianek.
⬤ Kilka recenzji sugeruje preferowanie bardziej prostej prezentacji idei.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Dawno już straciliśmy wiarę w ideę, że istoty ludzkie mogą osiągnąć ludzkie szczęście w jakimś przyszłym idealnym państwie - państwie, które Thomas More, pisząc pięć wieków temu, powiązał z toposem, stałym miejscem, ziemią, wyspą, suwerennym państwem pod rządami mądrego i życzliwego władcy. Ale chociaż straciliśmy wiarę w utopie we wszystkich odcieniach, ludzkie aspiracje, które uczyniły tę wizję tak atrakcyjną, nie umarły.

Zamiast tego pojawia się dziś ponownie jako wizja skupiona nie na przyszłości, ale na przeszłości, nie na przyszłości, która ma zostać stworzona, ale na opuszczonej i nieumarłej przeszłości, którą moglibyśmy nazwać retrotopią. Pojawienie się retrotopii przeplata się z pogłębiającą się przepaścią między władzą a polityką, która jest cechą charakterystyczną naszego współczesnego płynno-nowoczesnego świata - przepaścią między zdolnością do załatwiania spraw a zdolnością do decydowania o tym, co należy zrobić, zdolnością niegdyś przysługującą suwerennemu terytorialnie państwu. Ta pogłębiająca się przepaść sprawiła, że państwa narodowe nie są w stanie spełnić swoich obietnic, co doprowadziło do powszechnego rozczarowania ideą, że przyszłość poprawi ludzką kondycję i nieufności w zdolność państw narodowych do jej urzeczywistnienia.

Zgodnie z utopijnym duchem, retrotopia czerpie swój bodziec z chęci naprawienia wad obecnej kondycji ludzkiej - choć teraz poprzez wskrzeszenie nieudanych i zapomnianych potencjałów z przeszłości. Wyimaginowane aspekty przeszłości, prawdziwe lub domniemane, służą dziś jako główne punkty orientacyjne w rysowaniu mapy drogowej do lepszego świata.

Straciwszy wszelką wiarę w ideę budowania alternatywnego społeczeństwa przyszłości, wielu zwraca się ku wielkim ideom z przeszłości, które zostały pogrzebane, ale jeszcze nie umarły. Taka jest retrotopia, której kontury bada Zygmunt Bauman w tym ostrym rozbiorze naszego współczesnego romansu z przeszłością.