Obcy u naszych drzwi

Opinie czytelników

Książka Zygmunta Baumana „Obcy u naszych drzwi” porusza złożone kwestie migracji i globalnego kryzysu uchodźczego, rysując powiązania między nierównością a publiczną paniką związaną z migracją. Podczas gdy wielu czytelników chwali jego prowokujące do myślenia spostrzeżenia i znaczenie dla współczesnych wyzwań społecznych, inni krytykują jego styl pisania i twierdzą, że brakuje mu nowych argumentów dla tych, którzy znają poprzednie prace Baumana.

⬤ Niezbędna lektura do zrozumienia migracji i kwestii globalnych.
⬤ Prowokujące do myślenia i aktualne spojrzenie na kryzys uchodźczy.
⬤ Wciągająca i dobrze napisana dla osób niezaznajomionych z twórczością Baumana.
⬤ Porusza kwestie moralne i zachęca do solidarności zamiast strachu.
⬤ Oferuje jasną analizę politycznych reakcji na migrację.

⬤ Styl pisania może być zbyt kwiecisty i nużący, przez co trudno się w niego zaangażować.
⬤ Brak nowych spostrzeżeń dla czytelników zaznajomionych z wcześniejszymi pracami Baumana.
⬤ Niektóre argumenty, takie jak powiązanie uchodźców z rekrutami ISIS, są kontrowersyjne i nie są powszechnie akceptowane.
⬤ Przez niektórych opisywana jako pozbawiona głębi lub opierająca się na retoryce, a nie merytorycznych argumentach.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Strangers at Our Door

Zawartość książki:

Uchodźcy przed przemocą wojen i brutalnością głodowego życia pukali do drzwi innych ludzi od zarania dziejów. Dla ludzi stojących za drzwiami ci nieproszeni goście zawsze byli obcy, a obcy mają tendencję do generowania strachu i niepokoju właśnie dlatego, że są nieznani.

Dziś mamy do czynienia z ekstremalną formą tej historycznej dynamiki, ponieważ nasze ekrany telewizyjne i gazety są wypełnione relacjami z "kryzysu migracyjnego", który rzekomo przytłacza Europę i zapowiada upadek naszego stylu życia. Ta niespokojna debata wywołała prawdziwą "panikę moralną" - poczucie strachu rozprzestrzeniające się wśród dużej liczby ludzi, że jakieś zło zagraża dobrobytowi społeczeństwa. W tej krótkiej książce Zygmunt Bauman analizuje źródła, kontury i wpływ tej moralnej paniki - w skrócie, analizuje obecną panikę migracyjną.

Pokazuje, w jaki sposób politycy wykorzystali lęki i obawy, które stały się powszechne, zwłaszcza wśród tych, którzy już tak wiele stracili - wydziedziczonych i biednych. Argumentuje jednak, że polityka wzajemnej separacji, budowania murów zamiast mostów, jest błędna.

Może przynieść krótkoterminowe uspokojenie, ale na dłuższą metę jest skazana na porażkę. Stoimy w obliczu kryzysu człowieczeństwa, a jedynym wyjściem z tego kryzysu jest uznanie naszej rosnącej współzależności jako gatunku i znalezienie nowych sposobów na wspólne życie w solidarności i współpracy, wśród obcych, którzy mogą mieć opinie i preferencje różniące się od naszych własnych.