Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają skuteczność i praktyczne zastosowania książki Thomasa Hoerra, podkreślając jej rolę w projektowaniu programów nauczania i wdrażaniu teorii inteligencji wielorakich (MI). Wielu nauczycieli docenia uczciwe przedstawienie wyzwań stojących przed przejściem na podejście skoncentrowane na MI, z naciskiem na współpracę i rozwój zawodowy personelu.
Zalety:⬤ Książka jest wysoce zalecana dla nauczycieli
⬤ dostarcza cennych spostrzeżeń dotyczących projektowania programów nauczania
⬤ odnosi się do wyzwań i przeszkód w uczciwym wdrażaniu teorii MI
⬤ zachęca do współpracy i kolegialności wśród personelu
⬤ jest motywująca i inspirująca dla nauczycieli do wprowadzania innowacji i podejmowania nowych wyzwań.
Wady:⬤ Niektórzy mogą uznać wyzwania omówione w książce za zniechęcające
⬤ może to wymagać znacznego wysiłku w celu przeprojektowania programu nauczania i ocen
⬤ nie wszyscy nauczyciele mogą zgadzać się z podejściem MI lub być gotowi do jego wdrożenia.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Becoming a Multiple Intelligences School
Zawartość książki:
Z przedmowy Howarda Gardnera: W tej nieocenionej książce Tom Hoerr relacjonuje dekadę doświadczeń związanych z MI w New City School w St. Louis.
Dowiadujemy się o początkowej ekspozycji personelu na teorię MI, wielu działaniach (niektórych bardziej udanych niż inne), które zostały podjęte przez wykładowców i pracowników w zakresie nauczania, programu nauczania, rozwoju dorosłych i oceny; wyzwaniach, przed którymi stoi lider, próbując wprowadzić znaczące i trwałe zmiany. Szczególnie przekonujące są ciągłe wysiłki na rzecz rozwoju inteligencji osobistej w okresie, gdy kwestie różnorodności, wielokulturowości i standardów są tak duże. Hoerr podkreśla centralną rolę kolegialności, problemy stwarzane przez przemieszczających się studentów i wykładowców, uzupełniającą rolę odgrywaną przez publiczne wystawy i standaryzowane wyniki testów, rolę przyjaciół w określaniu aktywności (i inteligencji) preferowanych przez dzieci, delikatną granicę między wsparciem a wyzwaniem, którą musi przejść lider, napięcie między doskonałością a perfekcją.
Cenię sobie konkretne przykłady, a także powiązania z ważnymi pracami koncepcyjnymi, takimi jak te podjęte przez Rolanda Bartha na temat kolegialności, Petera Saloveya na temat inteligencji emocjonalnej i Petera Senge'a na temat organizacji uczącej się.
Osiąganie doskonałości zawsze było procesem. Hoerr jasno pokazuje, że wysiłki zmierzające do skutecznego wykorzystania idei MI muszą pozostać na porządku dziennym.
Mimo to mogę zaświadczyć, że w ciągu 10 lat można poczynić wyraźne, namacalne i imponujące postępy. Możemy znacznie poprawić sytuację w szkołach, ale tylko wtedy, gdy spojrzymy na to z dłuższej perspektywy i nie zadowolimy się poprawkami. Thomas R.
Hoerr jest dyrektorem New City School w St. Louis w stanie Missouri. Pod kierownictwem Hoerra w 1988 r.
wydział zaczął wdrażać teorię inteligencji wielorakich.
