Space Opera

Opinie czytelników

Space Opera autorstwa Catherynne M. Valente to tętniąca życiem, pełna humoru i wyobraźni powieść science fiction, która łączy w sobie elementy glam rocka i Eurowizji w wyjątkowej narracji o miejscu ludzkości we wszechświecie. Historia obraca się wokół podupadłego glam rockowego zespołu Decibel Jones and the Absolute Zeroes, który musi rywalizować w międzygalaktycznym konkursie muzycznym, aby udowodnić, że ludzkość jest czująca i uniknąć zagłady. Recenzenci chwalą spryt pisarski Valente, bujne opisy i emocjonalną głębię, choć niektórzy krytykują książkę za gęstą prozę i dygresyjne styczne, które odwracają uwagę od rozwoju postaci i postępu fabuły.

⬤ Olśniewający i pomysłowy świat wypełniony unikalnymi obcymi rasami.
⬤ Dowcipny humor przywodzący na myśl Douglasa Adamsa, połączony z wciągającą satyrą na popkulturę.
⬤ Silne łuki postaci z emocjonalną głębią, szczególnie obejmujące tematy żałoby i odkupienia.
⬤ Tętniący życiem hołd dla muzyki i spektaklu występów, przemawiający do fanów glam rocka i surrealistycznej komedii.

⬤ Gęsty, ozdobny styl pisania, który może prowadzić do znużenia i trudności w śledzeniu fabuły.
⬤ Dygresyjne fragmenty, które mogą odwracać uwagę od głównej fabuły i powodować problemy z tempem.
⬤ Mieszany odbiór w odniesieniu do głębi postaci, przy czym niektórzy uważają, że niektórym postaciom brakuje rozwoju.
⬤ Niektóre treści postrzegane jako powtarzalne lub pozbawione spójności, co może zrazić czytelników oczekujących prostej narracji.

(na podstawie 391 opinii czytelników)

Zawartość książki:

FINALISTA NAGRODY HUGO 2019, NAJLEPSZA POWIEŚĆ Przewodnik Autostopem przez Galaktykę spotyka się z radością i przepychem Eurowizji w spektaklu science fiction bestsellerowej autorki Catherynne M. Valente, w którym czujące rasy rywalizują o chwałę w galaktycznym konkursie muzycznym...

a stawka jest tak wysoka, jak los planety Ziemia. Sto lat temu Wojny o Świadomość rozerwały galaktykę na strzępy i niemal położyły kres całej koncepcji inteligentnego życia w kosmosie. W następstwie wymyślono ciekawą tradycję - coś, co miało rozweselić wszystkich, którzy pozostali i zjednoczyć rozbite światy w duchu pokoju, jedności i zrozumienia.

Raz na cykl wielkie galaktyczne cywilizacje zbierają się na Metagalaktycznym Grand Prix - po części konkursie gladiatorów, po części konkursie piękności, po części koncertowej ekstrawagancji i po części kontynuacji wojen z przeszłości.

Gatunki z całego świata rywalizują ze sobą w wyczynach pieśni, tańca i/lub jakichkolwiek ich imitacji wykonywanych przez różne stworzenia, które mogą, ale nie muszą posiadać, w tradycyjnym sensie, stóp, ust, krtani lub twarzy. A jeśli jakiś nowy gatunek zechce zostać zaliczony do tych wysokich i potężnych, jeśli nowa planeta stworzy jakąś dziką grupę zwierząt, maszyn lub glonów, które twierdzą, wbrew wszelkim przeciwnościom, że są czujące? Cóż, wtedy będą musieli konkurować.

A jeśli im się nie uda? Nagła eksterminacja całego gatunku. Jednak w tym roku ludzkość odkryła ogromny wszechświat. I chociaż spodziewali się odkryć wielki dramat dyplomacji, statków kosmicznych, tuneli czasoprzestrzennych i stoickich rad kosmitów, zamiast tego znaleźli brokat, szminkę i gitary elektryczne.

Ludzkość nie będzie walczyć o swoje przeznaczenie - musi śpiewać. Decibel Jones i Absolute Zeroes zostali wybrani do reprezentowania swojej planety na największej scenie w galaktyce. Los Ziemi zależy od ich zdolności do rocka.