Sor Juana: Albo pułapki wiary

Opinie czytelników

Książka stanowi głęboką i pomysłową biografię Sor Juany Ines de la Cruz, ukazując ją jako znaczącą postać zarówno w historii literatury, jak i kontekście praw kobiet. Czytelnicy doceniają metodyczne podejście autora i bogatą narrację, choć niektórzy uważają ją za gęstą lub wymagającą cierpliwości.

⬤ Wciągający i pomysłowy tekst
⬤ oferuje głęboki wgląd w życie Sor Juany i kontekst historyczny
⬤ dobrze zbadany
⬤ honoruje wkład Sor Juany jako poetki i feministki
⬤ oddaje złożoność jej doświadczeń i wyzwań stojących przed zwężającym się społeczeństwem.

⬤ Może być gęsta i wymaga cierpliwości do czytania
⬤ zakłada znajomość wielu języków
⬤ okazjonalnie kładzie nadmierny nacisk na konkretne kwestie kosztem innych
⬤ może być bardziej odpowiednia dla naukowców niż zwykłych czytelników.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sor Juana: Or, the Traps of Faith

Zawartość książki:

Czołowy meksykański poeta, eseista i krytyk kulturalny pisze o meksykańskiej poetce z innego czasu i innego świata, świata XVII-wiecznej Nowej Hiszpanii. Jego tematem jest Sor Juana InEs de la Cruz, najbardziej uderzająca postać w całej hiszpańsko-amerykańskiej literaturze kolonialnej i jedna z największych poetek swojej epoki.

Jej życie czyta się jak powieść. Utalentowana i przedwcześnie dojrzała dziewczyna, jedna z sześciorga nieślubnych dzieci, zostaje wysłana do krewnych w stolicy. Staje się znana ze swojej urody, dowcipu i niesamowitej erudycji i zostaje przyjęta na dwór jako protegowana Vicereine. Przez pięć lat cieszy się przyjemnościami życia na dworze - po czym nagle, w wieku dwudziestu lat, wstępuje do klasztoru na całe życie. Jednak nie jest odludkiem, przekształca klasztorny loch w salon literacki i intelektualny; gromadzi imponującą bibliotekę i instrumenty naukowe, czyta nienasycenie, komponuje wiersze i koresponduje z literatami w Hiszpanii. Ku konsternacji prałatów Kościoła, uparcie rozpowszechnia swoje wiersze, pachnące bardziej dworem niż klasztorem. Jej sztuki są wystawiane, tomy jej poezji są publikowane za granicą, a jej geniusz zaczyna być rozpoznawany w całym hiszpańskim świecie. Nagle oddaje swoje książki, porzuca wszelkie literackie poszukiwania i podpisuje krwią wyrzeczenie się świeckiej nauki. Reszta jest milczeniem. Umiera dwa lata później, w wieku czterdziestu sześciu lat.

Octavio Paz od dawna był zaintrygowany zagadkami związanymi z osobowością i karierą Sor Juany. Dlaczego została zakonnicą? Jak mogła porzucić swoją życiową pasję do pisania i nauki? Na takie pytania można odpowiedzieć tylko w kontekście świata, w którym żyła. Paz po mistrzowsku przedstawia życie i kulturę Nowej Hiszpanii oraz polityczne i ideologiczne siły działające w tym autokratycznym, teokratycznym, zdominowanym przez mężczyzn społeczeństwie, w którym podporządkowanie kobiet było absolutne.

Tak jak Paz oświetla życie Sor Juany, umieszczając je w kontekście historycznym, tak też sytuuje jej twórczość w odniesieniu do tradycji, które ją pielęgnowały. Z krytycznym autorytetem wyodrębnia cechy, które wyróżniają jej twórczość i zaznaczają jej wyjątkowość jako poetki. Dla Paz jej pisma, podobnie jak jej życie, uosabiają walkę jednostki, a w szczególności kobiety, o twórcze spełnienie i wyrażanie siebie.